ସମୟ ସୁଅରେ ଜରାଶ୍ରମ

ସମାଜ ଗଠନେ ପିତାମାତା ଦାନ

           ଯୁଗେ ଯୁଗେ ମହନୀୟ,

ସନ୍ତାନ ସନ୍ତତି ଭବିଷ୍ୟ ଗଢ଼ନ୍ତି

           ପରିବାରେ ପୂଜନୀୟ |

ବାତ୍ସଲ୍ୟ ମମତା ସେନେହ ଶରଧା

            ଅନାବିଳ ପ୍ରେମଡୋରେ,

ଘରେ ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟେ ସରଗର

           ସୁଖ ନିରନ୍ତର ଝରେ |

ବିଧାତାଙ୍କ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବରଦାନ ପିତା

          ମାତା ହିଁ ସନ୍ତାନ ପାଇଁ,

ସନ୍ତାନର ହିତେ ପ୍ରାଣ ସମର୍ପିତ

           କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ଅନ୍ତ ନାହିଁ |

ସ୍ନେହମୟୀ ମାତା ଲାବଣ୍ୟ ମୂରତି

            ମମତାର ନିରିଝର,

ବିପଦେ ଆପଦେ ରୋଗ ଶୋକ ଖେଦେ

                ସେବା କରେ ନିରନ୍ତର |

ପିତା ମାତା ଆମ ଚଳନ୍ତି ଦେବତା

          ଏ ସଂସାରେ ସଦା ସାହା,

ସବୁ ଦୁଃଖ ସହି ଆଖି ଲୁହ ପିଇ

          ବିପଦେ ଦେଖାନ୍ତି ରାହା |

ସମୟ ସୁଅରେ ବଦଳି ଯାଏରେ

           ସଂସାରର ଚିତ୍ରପଟ,

ସେଇ ସମର୍ପିତ ପିତୃମାତୃ ହୃଦ

         ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟରେ ଛଟପଟ |

ଆଧୁନିକତାର କ୍ରୁର ପ୍ରଭାବରେ 

           ପୁତ୍ର ହୁଏ ବାଟବଣା,

ସ୍ୱ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଭୁଲି ପାଦେ ଦେଇ ଠେଲି

           ଖୋଜନ୍ତି ସୁଖ ଠିକଣା |

ଶିକ୍ଷିତ ସନ୍ତାନ ସହରୀ ଜୀବନ

          ସୁଖ ଆପଣେଇ ନିଏ,

ଘରେ ଅସହାୟ ବୃଦ୍ଧ ପିତାମାତା

         ଛାଡ଼ିଦେଇ ଚାଲିଯାଏ |

ଅବସ୍ଥା ଚକ୍ରରେ ଜରା ଆଶ୍ରମରେ 

          ଅସହାୟ ପିତାମାତା,

ଅତୀତ ସୁମରି ଭାଗ୍ୟକୁ ଆଦରି

        ଦୁଃଖେ ପିଟୁଥାନ୍ତି ମଥା |

ପୁତ୍ର,ପୁତ୍ରବଧୁ ନାତିନାତୁଣୀଙ୍କ

           ହସଖୁସିର ସଂସାର,

ଏ ପୋଡା କପାଳେ ସ୍ବପ୍ନ ବୃଦ୍ଧ କାଳେ

          ସମୟ ହୁଏ ନିଷ୍ଠୁର |

କାହିଁକି ସମୟ ଏଡ଼େ ନିରିଦୟ

          ବୃଦ୍ଧ ପିତାମାତା ପାଇଁ,

ସେହି ପୁତ୍ର ମନେ ସଦବୁଦ୍ଧି ଜ୍ଞାନ

         ଚେତନାକୁ ଯାଉ ଛୁଇଁ |