କହି ହେଉନି କି ସହି ହେଉନି

ଜଳୁଥିଲେ ବନ ଜାଣନ୍ତି ସଭିଏଁ

ଜାଣନ୍ତିନି କିଏ ପୋଡିଲେ ବନ ,

ଦେଖାଇ ହୁଏନା ଅଜାଗା ଘାଆକୁ

ଘାରି ଦହଗଞ୍ଜେ ପ୍ରାଣ ଭୀଷଣ ।

ଘର ପରିବାର ହେଉଛି ଉଚ୍ଛନ୍ନ 

ନାହିଁ ଗୁରୁ ଗୁରୁଜନ ସମ୍ମାନ, 

ପାଏ ନାହିଁ ଶିଶୁ ମମତା ଆଦର

ଭାରି ଅସହାୟ ଲାଗେ ଜୀବନ ।

ଘର ଢିଙ୍କି ସବୁ ହୁଅନ୍ତି କୁମ୍ଭୀର 

ଖାଇଯାଏ ଖେତ ଫସଲ ବାଡ ,

ଚାଲେ ଧର୍ମ ନାମେ ଠକାମୀ ଭଣ୍ଡାମୀ

ପାଇବାକୁ ନ୍ଯାୟ ଲାଗେ ଦଉଡ ।

ସ୍ବାସ୍ଥ୍ଯ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ବଢାଉଛି ଚିନ୍ତା

ହେଉଅଛି କ୍ରମେ ବ୍ଯୟବହୁଳ ,

ମିଳେନାହିଁ ଖୋଜି କରମ ସଂସ୍ଥାନ 

ଶିକ୍ଷିତ ବେକାର ନିନ୍ଦେ କପାଳ ।

ଅର୍ଥର ହୁଅଇ ବ୍ଯର୍ଥ ଉପଯୋଗ

କରେ କୁଜିନେତା ହାତ ଚିକ୍କଣ ,

ବାଟମାରଣାରେ ସେବା ବାଟବଣା

ଦୁଃଶାସନ କରେ ବସ୍ତ୍ର ହରଣ ।

ଲୁଣ୍ଠି ରାଜକୋଷ ରାତିକେ ହାତିଏ

ମାଲାମାଲ ହୁଏ ଜନ ସେବକ ,

କହି ହେଉନି କି ସହି ବି ହେଉନି

ଚାଲେ ରାମରାଜ୍ଯେ କି ଅରାଜକ ।

     -----