ସ୍ମୃତିରେ ପ୍ରିୟାର ପ୍ରେମ

ସବୁକିଛି ଦେଇଦେଲି ତତେ ଭଲପାଏ ବୋଲି

ବୁଝି ପାରିଲୁନି ମୋ ପ୍ରେମର ଗଭୀରତା,

ରାଜଭୋଗ ଆଶେ ଚାଲିଗଲୁ

ପଢି ନ ପାରି ମୋ ମନ ହୃଦୟର ନୀରବତା।

ଦେହ ଭୋଗ ଆଶା ନ ଥିଲା ତ ମୋର

ମୁଁ ଭଲ ପାଉଥିଲିି ତୋ ଭାବୋଛ୍ଵାସକୁ,

ମନ ତଳର ଆବେଗକୁ,ତୋ ହୃଦୟର ନିର୍ମଳତାକୁ

ଅଭିମାନ ଭରା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ।

ପ୍ରେମ ରେ ପ୍ରେମ ରେ ଭିଜୁଥିଲେ ସିିିନା

ନ ଥିଲା ଯୌବନର ଆକର୍ଷଣ,

ତୋ ସରଳ ମନର ଜିଜ୍ଞାସୁ ଭାବନା

ଆଜି ମନେପଡେ ପ୍ରତିକ୍ଷଣ।

ଆଗୋ ମଧୁଛନ୍ଦା ପ୍ରୀତିର ସୁଗନ୍ଧା

ତୋ ପ୍ରୀତିରୁ ପାଇଛିି ଶତ ଗୋଲାପର ବାସ୍ନା,

କଣ୍ଟା ର ଆଘାତ ଲାଗିଥିଲା ମତେ

ତଥାପି, ତୋ ଦେହପାଇଁଁ ମୋର

ମନରେ ନ ଥିଲା କାମର ତୃୃଷ୍ଣା।

ରାଜକୁମାର ଟେ ପାଇଗଲା ପରେ

ଆମ ପବିତ୍ର ପ୍ରେମକୁୁ ମାରିଦେଇ ତୁ

ହୋଇଗଲୁ,ପ୍ରେମର ହତ୍ୟାକାରୀ,

ଆଜିବି ଆମ ପ୍ରେମ ପ୍ରଶ୍ନକରେ ମତେ

କଣ ପାଇଲି ମୁଁ ତୋତେ ପ୍ରେମକରି ।

ଅତୀତର ସେହି ସ୍ମୃୃୃତିର ପୃଷ୍ଠା

ଯେବେ ବି ଆସୁୁଛି ମନେ,

ସତକଥା ପ୍ରିିୟା,ମନ ମୋ କହୁଛି ମତେ

ଜନ୍ମ ଜନ୍ମାନ୍ତରେ ପାଇବି ତତେ ମୁଁ

ସାଗର, ନଦୀ କୁୁ ପାଏ ଯେସନେ ।