ଏବେ ବି ଅପେକ୍ଷା

ଏବେ ବି ଯନ୍ତ୍ରଣାଦଗ୍ଧ

ତୁମେ ଯିବା ପରେ ପରେ

ନିସ୍ତେଜ ରାତ୍ରି ,ଆଉ

ଉଜାଗରେ ଜଳୁଥାଏ

ଧପ ଧପ୍ ଡିବିରି ଆଲୁଅ

ସବୁ ଯେମିତି କ୍ଷୀଣ ହୋଇ ଆସୁଥାଏ

ନିଶ୍ୱାସ ମୋର ।

ଠିକ୍ ସେତିକି ବେଳେ

ଅସୁମାରୀ ଦୂରଦିଗବଳୟରେ

ନିରୀହ ଜହ୍ନ ଟେ,

ମୁହଁ ପୋତି ଚୁପଚାପ୍ ବସିଥାଏ

ଉଛୁଳା ନଈର ସୁଅରେ

ନୀରବେ ମୁରୁକି ହସୁଥାଏ ।

ନଈ କୂଳେ ଶୀତୁଆ ଶିହରଣ

ଦେହକୁ ହାଲକା କରେ ସତ

ମନକୁ ନିଜଠାରୁ ଉଭେଇଦିଏ

ତୁମ ସେଇ ସରଗ ପରଶ ପାଖକୁ

ପୁଣି ଏ କଣ ପାଇଁ

ଗଲାପରେ ବି ଟାଣି ନେଉଛ ମୋତେ,

ଯନ୍ତ୍ରଣାର ସମାଧି ଉପରକୁ ।

କେମିତି ସବୁ ଘଟିଯାଇଛି

କ୍ଷଣିକ କଡଲେଉଟାରେ,

ଭିନ୍ନ ଏକ ଆକର୍ଷଣ

ଜାଣିନି କିଭଳି ଦୁନିଆରେ

ତୁମେ ରହିଅଛ ଗୋପନେ,

କିନ୍ତୁ ସ୍ବପ୍ନରେ ଆସ

ନୀତି ତୁମେ ପ୍ରୀତି ଉଦ୍ୟାନେ ।