ସ୍ମୃତି

ସ୍ମୃତି ସେ କଣ୍ଢେଇ ଖେଳ ରାଜରାଣୀ ବାହାଘର,

ଆଉ ସେ ବୋହୁଚୋରି ସବୁ ମୋର ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ୱର l

ସବୁକିଛି ଭୁଲି ଯିବି ଭାବିଥିଲି ଭୁଲିଲିନି,

ଶତ ଚେଷ୍ଟା ପରେ ସ୍ମୃତି ଦ୍ରଷ୍ଟା କାହିଁକି କେଜାଣି l

ସ୍କୁଲ ଯିବା ବାଟ ଜାଣି ଛତା ବନ୍ଦ ବର୍ଷା ଭିଜା,

ଓଦା ଦେହ ଦେଖି ସତେ ଲାଜେଇ ହସିବା ମଜା l

ପିଲା ଖେଳ ବୋଲି ନିଜକୁ ବାରମ୍ବାର କହିଲି,

ସେହି ଖେଳେ ଯେମିତି ହସିବା ରାହା ପାଇଲି l

ପଢ଼ା ମିଛ ବାହାନାରେ ପରସ୍ପର ଦୂରେଇବା,

ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତେ ପରସ୍ପରକୁ ମନେ ପକାଇବା l

ଲାଗୁଥିଲା ଚପଳାମି ରଖି ଅଧୀର ବୋଲି,

ସେ ଚପଳାମିରେ ନିଜକୁ ହଜାଇ ଚାହୁଁଥିଲି l

ଏଇଟା ପ୍ରେମ ବୋଲି ଏକଥା ହିଁ ଆଜି ଜାଣିଲି,

ଦୁର୍ବିପାକେ ଗୃହବନ୍ଦୀ ହୋଇ ପ୍ରମାଦ ଗଣିଲି l

ଏ ଗୃହବନ୍ଦୀ ନିକଟ କରିଲା ଆମ୍ଭ ଦୁହିଁଙ୍କୁ,

ଭୁଲି ପାରିଲୁନି ଆମ୍ଭେ ଦୀର୍ଘଦିନର ସ୍ମୃତିକୁ l

ନୂଆ ନାଆଁ ଦେଇଗଲା ପ୍ରେମର ବିରହ ବୋଲି,

ତୋର ଆଉ ମୋର ସେଇ ବାଲିଘର ସ୍ମୃତି  l