ସମ୍ପର୍କ କେବେ ବି ନୁହେଁ ବାଲିଘର

ତୁମେ ତ ରହିଲ ତୁମ ଜଞ୍ଜାଳରେ ,

ମୋ' ପାଇଁ ସମୟ କାହିଁ

ମୁଁ ଅବା କାହିଁକି ଖୋଜିବି ତୁମକୁ

ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ ବିଲୀନ ହୋଇ ।

ଜଞ୍ଜାଳ ବି ଏତେ ଜଘନ୍ୟ ଜହ୍ଲାଦ

କ୍ଷତାକ୍ତ ,ରକ୍ତାକ୍ତ କରେ

ଦରଦ-ଢେଉରେ ଡୁବାଇ ଡୁବାଇ

ଦହଗଞ୍ଜ କରି ମାରେ ।

ଦୋଷ ତ ତୁମକୁ ଦେଇ ପାରିବିନି

ନିର୍ଦୋଷ ବି ନୁହଁ ତୁମେ

ସାରା ଦୁନିଆର ନିମ୍ନ ନଜରରେ

ଦେଖୁଛ ମୋତେ ନିର୍ମମେ ।

ସେଇଥିପାଇଁ ମୁଁ ଶପଥ ନେଇଛି

ଖୋଜିବିନି କେବେ ଆଉ

ସୁଖରେ ତ ନୁହେଁ ଦୁଃଖରେ ବି ନୁହେଁ

ଭୋଗିବି ବିରହ ଦାଉ ।

ଖୋଜିବିନି ଭାବି ଆଖି ବୁଜିଦେଲେ

ତୁମ ଛବି ଊଙ୍କିମାରେ

ପ୍ରତିବିମ୍ବ ତା'ର ଆଇନାରେ ନାଚେ

ମଉନାବତୀ ରୂପରେ ।

ଓଠ ତ ମଉନ ନିରବ ନୟନ 

ହୃଦୟ ଯେ ଉଦ୍ବେଳିତ

ହୃଦୟକୁ ତୁମେ ଠକି ପାରିବନି

ସେ ପ୍ରଣୟାଭିପ୍ରେରିତ ।

ଆକାଶ ହରାଏ ନାହିଁ ତା ନୀଳିମା

ଅନାୟାସେ ଦିଏ ଢାଙ୍କି

ଆକାଶର ଅଙ୍କେ ନୀଳିମା ହଜେନି

ହସେ ଯାଏନାହିଁ ଶଙ୍କି ।

ସମ୍ପର୍କ-ସଉଧ ଗଢିବା ପାଇଁକି

ହେଲ ତୁମେ ଆଗଭର

ଅଳପ ଦିନରେ ଆକସ୍ମିକ ଭାବେ

କରିନେଲ ଯେ ନିଜର ।

ଭାବି ନେଇଗଲ ସମ୍ପର୍କର ଶେଯ

କୋଣାର୍କର ଶିଳାନ୍ୟାସ

ଭାବପ୍ରବଣତା ବିବଶ କଲା କି

ମିଳିଲାନି ଜୀବନ୍ୟାସ ।

ସଂସାରକୁ ସିନା କହିଦେବ ତୁମେ

ପାର୍ଥିବ କ୍ଷଣଭଙ୍ଗୁର

ସମ୍ପର୍କ କେବେ ବି ନୁହଁ ବାଲିଘର

ଚିରସ୍ଥାୟୀ ତା'ର ସ୍ୱର ।

ରହିଥାଅ ତୁମେ ତୁମରି ଜଞ୍ଜାଳେ

ସଂଜ୍ଞାହୀନ ତା'ର ସ୍ଥିତି

ମୁଁ ତ ସାଧାରଣ ଜଣେ ଆଗନ୍ତୁକ

ଆକଷ୍ମିକ ଉପସ୍ଥିତି ।

ଯେଉଁ ପଥେ ମୋତେ କରିଲ ସ୍ୱାଗତ ,

ସେ ପଥେ ଦିଅ ବିଦାୟ 

ସୀମାହୀନ ତୁମ ଜଞ୍ଜାଳକୁ ନେଇ

ଦୀର୍ଘଜୀବୀ ହୋଇ ଥାଅ ।