ଶୁଣିଯାଅ ଥରେ

ହୃଦୟର ଡାକ ନୁହେଁ

ବିବେକର ପ୍ରାର୍ଥନା ଏହି

ଏଠି କେହି କାହାରି ନୁହେଁ

କା ପାଇଁ ମୁହଁ ଖୋଲେନା କେହି ।

କଥା କେବଳ ପ୍ରମାଣ କୁହେ

ସତ୍ୟ ନ୍ୟାୟ ସବୁ ବନ୍ଧା ହୋଇଯାଏ

ମିଥ୍ୟା କବଳୁ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ

ସଂଗ୍ରାମ ସଦା ଚାଲି ରହିଥାଏ ।

ଚିତ୍କାର ଗର୍ଜନ ବୃଥା ଅଭିମାନ

କ୍ରୋଧ ଲୁହ ସବୁ ବୃଥା ହୋଇଥାଏ

ଶାସ୍ତି ଆଗରେ ସଭିଏଁ ସମାନ

ଏ ବାର୍ତ୍ତା ଜଗତ ଜାଣି ପାରିଥାଏ ।

ତଥାପି ମିକେନା ନ୍ୟାୟ ସର୍ବଦା

ନିର୍ଭୟା ହେଉ କି ନିଷ୍ପାପ୍ ପରୀ

କାମନା ଦାବାନଳେ ଦଗ୍ଧ ହୋଇ

ଯାଆନ୍ତି ବେଳେ ଜୀବନକୁ ହାରି ।

କି ଲାଭ କୁହ ତ ନ୍ୟାୟ ଦେଇ ପରେ

ଜୀବନ ମୃତ୍ୟୁ ସହ ମିଶିଗଲା ପରେ

ପାଉଁଶ କି ପୁଣି ହସିବ ଖେଳିବ

ନ୍ୟାୟାଧୀଶ ତୁମେ ଭାବିବଟି ଥରେ ।