ଶୁଖିଲା ପତ୍ର

ଅଭିପ୍ସାର ଅଭିଲେଖାକୁ ଜାବୁଡି ଧରି ଅହଲ୍ଯା ପାଲଟିବା 

ବେଣୁସ୍ବରରେ ବିସ୍ମିତା ହୋଇ ହଜିଯିବା 

ପଂକ୍ତି ସବୁକୁ ପାଖୁଡା କରି ଉଡେଇଦବା 

ଶେଫାଳୀର ସୁରଭି ସ୍ପର୍ଶରେ ଶୁଭ୍ରା ଦିଶିବା 

ଅନ୍ତରର ଅଭିବ୍ଯକ୍ତି ସବୁରେ ଅଭିଭୂତ ହୋଇ 

ଅଭିଲିପିରେ ଧାଡିକି ସଜେଇବା 

ମଧୁମୟୀ ମାଳତୀ ଲତାରେ ମଲ୍ହାର ତୋଳିବା 

ସମୀରର ତାଳେ ତାଳେ ଉର୍ମି ଭସେଇବା 

ପରେ ବି ମୁଁ ଏକା ।।

ମୋ ବୃକ୍ଷ, ତା,ଶାଖା, ସବୁ ପ୍ରଶାଖାରେ ଖୁନ୍ଦି ଥିବା ସରସତା

ସବୁଜିମାର କୋମଳତାରୁ ଗାଢ ହବା ଯାଏଁ 

ଶେଷରେ ବୃନ୍ତଚ୍ଯୁତ ହୋଇ ଭୂପତିତ ହବାଯାଏ 

ମୁଁ ଏକା ।।

ସ୍ବପ୍ନ କୁ ଛୁଁ ଛୁଁ 

ହାତ ପାପୁଲିରୁ ଚଟ୍ କି ଖସି ଯାଇ 

ଝଣ୍ କରି ଚୁନା ହୋଇଯିବା 

ମାଟିର ମୃର୍ଣ୍ଣୟୀ ଦେଉଳ 

ବାଲୁକା ବକ୍ଷରେ ମିଳେଇଯିବା 

କଫନ ତଳେ ସ୍ମିତହାସରେ ମୁରୁକିବା 

ଅନେକ ମାଇଲ୍ ଖୁଣ୍ଟର ଦମ୍ଭ ନେଇ

ଆକାଶରୁ ପଡିଥିବା ପ୍ରତିଟି ଜଳବିନ୍ଦୁକୁ ସାଇତିବା 

ନିର୍ଝରିଣୀର ଜନନୀ ହେବା 

ଫମ୍ପା ଖପୁରି ମୋର ମାଟିଆରୁ ହୀରା ପାଲଟିବା ଯାଏଁ 

ମୁଁ ଏକା ।।