ଶ୍ରlବଣ ର ପ୍ରୀତି ସ୍ପର୍ଶ

ଶ୍ରାବଣ ର ପ୍ରୀତି ସ୍ପର୍ଶେ ହସେ ବସୁମତୀ

ପଲ୍ଲବିତ ତରୁ ତୃଣ କିଶଳୟ କାନ୍ତି ।

ରମ୍ୟ ସୁକୋମଳ ଜ୍ୟୋତି କରଇ ରଞ୍ଜନ 

ନବ ବିଭା ବିଭାଶିତ ହୁଏ ବିଲ ବନ ।

ବୃକ୍ଷ , ଲତା , ତରୁ , ବଲ୍ଲୀ କୁସୁମ ସଂଭାରେ

ଭରି ଉଠେ ବରଷା ରାଣୀ ର ପରଶ ରେ ।

ପୁରି ଉଠେ ଶୁଷ୍କ , ନଦୀ ନାଳ ଜଳାଶୟ

ଜଳ ପ୍ଲାବନ ରେ ଧରା କେଡେ ଶୋଭା ମୟ ।

ନୃତ୍ୟ ରଚେ ଶିଖି ରଙ୍ଗେ , ଫୁଟଇ କଦମ୍ବ

ସୁଗନ୍ଧ ମହକ ଛୁ ଟେ ରଡି ଛାଡେ ବେଙ୍ଗ ।

ଚାଷ କାମ ଆରମ୍ଭଇ ଖେତେ ଚାଷୀ ଭାଇ

ସବୁରି ମନ ରେ ଶାନ୍ତି ତୃପ୍ତି ଯାଏ ଭରି ।

ଶ୍ରାବଣ ର ପ୍ରୀତି ସ୍ରୋତ ପ୍ରବାହିତ କରି

ମଧୁର ମୂର୍ଚ୍ଛନା ଭରା ପୁଲକେ ଶିହରୀ ।

ଉଠେ ଜନ ମନ ଚିତ୍ତ ଅନୁରାଗେ ଭରା

ଅବିରତ ଝରୁ ଥାଏ ବରଷା ର ଧାରା ।

ଶ୍ରାବଣ ମାସରେ ହୁଏ ଶିବେ ଜଳ ଲାଗି

କାଉଡ଼ିଆ ବାହାରନ୍ତି ଧରିଣ ବାହୁଙ୍ଗି ।

ନଦୀ ନାଳ ସୁପବିତ୍ର ଜଳ କରି ଭାର

ଦଳ ଦଳ ହୋଇ ଯାନ୍ତି ସେ ଶିବ ମନ୍ଦିର ।

ଶ୍ରାବଣ ର ପ୍ରତି ସୋମ ବାରେ ଏହି ପରି

ଚାଲୁ ଥାନ୍ତି ଉର୍ଚ୍ଚlରିଣ ବୋଲ ବମ୍ ରଡି ।

ନାନା ଫୁଲ ଫଳ ମଧୁ ଝରା ଦିବ୍ୟ ଗନ୍ଧେ

ସୁବାସିତ ହୁଏ ଊର୍ବୀ ଆହା କି ଆନନ୍ଦେ ।

ଉଚ୍ଛୁଳି ଉଠଇ ମନ ପ୍ରାଣ ନିରନ୍ତର

ଶ୍ରାବଣ ର ପ୍ରୀତି ସ୍ପର୍ଶ କେଡେ ସୁଖ କର ।