ଶୀତର ଅନୁଭୂତି

ଏହି ଶୀତ ଦିନେ ରାତି ପରା ବଡ଼

ଦିନ ହୋଇଥାଏ ସାନ

ସୂରୁଜ ସଅଳ ଅସ୍ତ ହେବା କ୍ଷଣି

ହୁଏ ଦିନ ଅବସାନ l

କେଉଁଠାରେ ଶୀତ ଲୁଚି ରହିଥାଏ

ଆସେ ନିମିଷକେ ମାଡ଼ି

ଶୀତ ପ୍ରକୋପରେ କଷ୍ଟ ପାଇଥା'ନ୍ତି

ପିଲାଠାରୁ ବୁଢ଼ାବୁଢୀ ।

ଗହଳ ଚହଳ କମି କମି ଆସେ

ବାହାରେ ପଡ଼େ ଶିଶିର

କାଲୁଆ ବାଆରୁ ବରତିବା ପାଇଁ

ରଖନ୍ତି ବୁଜି ଦୁଆର ।

ଶୀତ ପୋଷକରେ ପାଦ ଓ ଦେହକୁ

ରଖନ୍ତି ସଭିଏଁ ଢ଼ାଙ୍କି

କନ୍ଥା କମ୍ବଳରେ ଘୋଡ଼େଇ ଶୁଅନ୍ତି

ଶୀତ ପାରେନାହିଁ ପଶି ।

ସକାଳୁ ପ୍ରବଳ କୁହୁଡ଼ି ପଡ଼ଇ

ବାଟ ଘାଟ ଦିଶେ ନାହିଁ 

ଏଥିଯୋଗୁଁ ନାନା ଦୁର୍ଘଟଣା ଘଟି

ବିଶେଷ କ୍ଷତି ଘଟଇ ।

ଶୀତ ସକାଳରେ ଗାଁ ଗହଳିରେ

ଜାଳି କିଛି କୁଟା କାଠି

ନିଆଁ ପଇଁ ହୋଇ ସତେଜ ହୁଅନ୍ତି 

ଲୋକେ ଯେ ବସି ଏକାଠି ।

ମଲମ ଲଗାନ୍ତି ଯେହେତୁ ଶୀତରେ

ମୁହଁ ଓଠ ଯାଏ ଫାଟି

ପାଣି ଉଷୁମେଇ ପିଅନ୍ତି ଯେହେତୁ

ହେମାଳ ଲାଗଇ ପାଟି ।

ଖବରକାଗଜ ପଢ଼ନ୍ତି ସକାଳେ

କଅଁଳ ଖରାରେ ବସି

ସ୍ନାନ କରିବାକୁ ଡରନ୍ତି ଶୀତରେ

ଲୋକେ ନଈନଳେ ପଶି ।

ପନିପରିବା ଓ ମୁଗ ବିରି ଧାନ

ଶୀତେ ହୁଏ ଉତ୍ପାଦନ

କଷ୍ଟ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଶୀତଋତୁ ଭଲ

ଖୁସି ଥାଏ ଚାଷୀ ମନ ।