ସବୁଜ ସ୍ପର୍ଶ

ସୁତିବ୍ର ନିଦାଘ ତାପେ ଶୁଷ୍କ ମରୁସମା

ଅବନୀରେ ମୌସୁମୀର ପରଶେ ସୁଷମା ।

ଦିଶଇ ଧରଣୀ ସତେ କି ସବୁଜ ସାଜେ

ଅନନ୍ୟା ଓ ଅପରୂପା ବେଶ ବାସେ ରାଜେ ।

ସୁକୋମଳ କିଶଳୟ ଓ ଚାରୁ ପଲ୍ଲବେ

ମଣ୍ଡିତ। ମେଦିନୀ ସାଜେ ମଧୁ ମୟୀ ଏବେ ।

ସବୁଜିମା ପରଶ ରେ ଭରା ଧରା ଶୋଭା  

ଦିଶେ କି ଲଳିତ ରମ୍ୟ କମନୀୟ ବିଭା ।

ରଜ ସଂକ୍ରାନ୍ତି ରେ ସ୍ନିଗ୍ଧ ବାରି ପାତ ଫଳେ

ସବୁଜ ବରଣି ଶୋଭା କ୍ରମେ କ୍ରମେ ଧୀରେ ।

ପ୍ରକଟିତ ହୋଇ ବେଗେ ପ୍ରସାର ଲଭଇ

ରୁକ୍ଷ ଶୁଷ୍କ ତରୁ ତୃଣ  ପଲ୍ଲବି ଉଠଇ ।

ଜଙ୍ଗଲ କ୍ଷେତ କେଦାର ପ୍ରାନ୍ତର ଏ କାଳେ

ଶିଳ୍ପୀର ସବୁଜ ସ୍ପର୍ଶ ଅନୁଭବ ଆଣେ ।

ଆଙ୍କିଛି ଅବାକେ କମ ହରିତ ବରଣେ

ଚିତ୍ରିତ ଶ୍ୟାମଳ କାନ୍ତି ନାନା ଭାବ ବୁଣେ ।