ଲାଇବ୍ରେରୀ
ପ୍ରୋଫାଇଲ୍
ସାନ୍ତ୍ଵନା
ସାନ୍ତ୍ଵନା
1 min
10
କାନ୍ଧରୁ ଖସୁଥିବା ଶାଲ୍ ସହିତ
ଶୀତ ଖସିଯାଏ ଧୀରେ ଧୀରେ
ପୃଥିବୀରୁ ଏବଂ ଶେଷରେ ଦେହରୁ ବି
ଘାସର କାକର ଉଡିଯାଏ ଆକାଶକୁ
ମାଟିରେ ଛାଡ଼ିଦେଇ
ସ୍ୱପ୍ନର ବିନ୍ଦୁମାନ
ତା’ବି ଉଭାନ୍ କେଇ ମୁହୁର୍ତ୍ତ ପରେ
ତତେ ଭେଟିବାକୁ ଥିବା
ମୋର ସବୁ ଶୀତ ରାତି ଖସୁଥାଏ ପାହାନ୍ତାରେ
ଯେତେ ଶବ୍ଦ ଶୁଭୁଥାଏ
କୋଉଟି ବି ତୋର ପାଦରୁ ଆସି ନଥାଏ
ଯଦିଓ ଆସିବାର ଥିଲା ବୋଲି
ମୁଁ ରହିଥାଏ ଅପେକ୍ଷାରେ II
ମଳୟ ଆସିବ ବୋଲି
କେହି ଜଣେ କହିଦେଇ ଥାଏ
ଅବିର ରଙ୍ଗ ବାଛିବାର ସକାଳ ପରେ
ତଥାପି କେମିତି ଘେରି ଆସେ କୁହୁଡି
ଝରୁଥାଏ ପତ୍ର
ଦିନର ଆୟୁଷ ବଢିଯାଉଥାଏ
ତତେ କଣ ଜଣା ପଡେ କେବେ ଯେ
ଠିକ୍ ଅଛି କହିବା ଭିତରେ
ମୁଁ ନିଜେ ସରି ଯାଉଥାଏ II
ମାସ ଆଉ ଋତୁ ବଦଳୁଥାଏ
ଜଣେ ଯାଏ ଜଣେ ଆସୁଥାଏ
ଯିଏ ଯାଏ ସେ ବି ଦିନେ ଆସିପାରେ
ନିରାଶ ହେଲା ପରେ ସବୁଥର
ତଥାପି ଆସିବୁ ବୋଲି
ନିଜକୁ ସାନ୍ତ୍ଵନା ଦିଏ ସେଇ ନିୟମରେ II
