ସାହିତ୍ୟ କୁମ୍ଭକାର

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ କୁମ୍ଭକାର ମୁହିଁ ନିତି କିଛି ହାଣ୍ଡି ଗଢେ,

କଞ୍ଚା ମାଟିହାଣ୍ଡି ଟାଣ କରିବାକୁ ନିଜେ ଜଳି ତାକୁ ପୋଡ଼େ ।

କଳସୀ ମାଠିଆ ପୂଜାସରା ପୁଣି ଶୁରେଈ ତିଆରି କରେ,

କିଛି ଭାଙ୍ଗିଯାଏ କିଛି ଫୁଟିଯାଏ ନିତି ମୋର ଚକ ଘୂରେ ।

କଳସ ଦୀପାଳି ଧୂପଦାନୀ ପୁଣି ଭକ୍ତି ମନେ ଗଢୁଥାଏ,

ସେହି ଭକ୍ତିଗୀତ ଭଜନ ଜଣାଣ ନିଜେ ପଢି ଖୁସି ହୁଏ ।

କଳସୀ ମାଠିଆ ହାଣ୍ଡି ମୋର ଗପ କବିତା ମୋ ପୂଜାସରା,

ପଲ୍ଲୀ ଆଧୁନିକ ବ୍ୟଙ୍ଗ ହାସ୍ୟରସ ଧୂପଦାନୀର ପସରା ।

ଠାକୁରଙ୍କ ମୂର୍ତ୍ତି କଣ୍ଢେଇ ଗଢେ ମୁଁ ଗ୍ରାହକର ମନନେଇ, 

ଅଧିକ ସମୟ ଶ୍ରମ ଲାଗେ ମୋତେ ଉପନ୍ୟାସ ଲେଖାପାଇଁ ।

ଚଉଁରା ଗଢିଲେ ତୁଳସୀ ସେବାରେ ଚିହ୍ନାରା ଗ୍ରାହକ ନିଏ,

ଆଲୋଚନା ଲେଖା ପୁସ୍ତକ ହୋଇଲେ ପଡ଼ି ପଡି ଉଈ ଖାଏ ।

କିଛି ଭାଙ୍ଗିଯାଏ ନୂଆ ଗଢ଼ାହୁଏ ଶବ୍ଦ ମୋ କାଦୁଅ ମାଟି,

କଲମ କାଳିରେ ସାହିତ୍ୟ କଳସ ଗଢୁଥିବି ନିତିନିତି ।