ସ୍ୱାର୍ଥ

ମୁଁ ବା ମୋର ଠାରୁ ଜାତ ହୁଏ ସ୍ୱାର୍ଥ

ପାର୍ଥିବ ସଂଲଗ୍ନ ବିନା ଆଉସବୁ ହୁଏ ବ୍ୟର୍ଥ ।

ନିଜକୁ ବା ନିଜରକୁ ଆବୋରି ସ୍ୱାର୍ଥ କବଳିତ

ଆଦୃଶ୍ୟରେ ସବୁ ନୀତିବାଣୀ ହୁଅଇ ବିଶୃତ ।

ସ୍ୱାର୍ଥ କରେ କବଳିତ ମନ ହୁଏ ରାଜନ ହୃଦୟେ

ବାନ୍ଧିଦିଏ ସମସ୍ତଙ୍କୁ କର୍ମର ମହାବନ୍ଧନରେ

ଅତିକ୍ରମ କରୁ କରୁ ସଂସାର ବାରିଧି

ଯେଉଁଦିନ ମନୁଷ୍ୟ ଟପେ କର୍ମର ପରିଧି ।

ଦଣ୍ଡ ଯୋଗ୍ୟ ହୁଏ ସିଏ ଏହା ବିଧି ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ

ସେହି ଫଳ ନିଶ୍ଚୟ ଭୋଗେ ଯାହା ଉଦ୍ଧିଷ୍ଟ ।

ଏହା ଅଟେ ସୃଷ୍ଟିର ଚିରନ୍ତନ ନିରାଟ ସତ୍ୟ 

ଯଦି ହୁଏ ଜନ୍ମଭୂମି ମାୟାର ସଂସାରେ ମର୍ତ୍ତ୍ୟ

ହେ ମନୁଷ୍ୟ ମନରେ ଲେପ ନିଃସ୍ଵାର୍ଥ ର ତେଜ ।

ଦିନେ ନିଶ୍ଚେ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବୁ ଜ୍ଞାନ, ବାରେ ହେଜ