ରଖିବ ଦେଉଳ ଧ୍ୟାନ

ଯାତକୁ ଠାକୁରେ ନେଲେନାହିଁ ବୋଲି

ମାଆ ଗୋ ବହିଛ ରୋଷ,

ହେରାପଞ୍ଚମୀରେ ଲୁଚି ଆସି ତେଣୁ

ଭାଙ୍ଗିଦେଲ ନନ୍ଦିଘୋଷ ।

ତୁମେ ତ ଜାଣିଛ ଦେଉଳକୁ ଆସି

ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ମିଳନ୍ତି ଭକ୍ତ,

ଜଣାନ୍ତି ଆପଣା ଦୁଃଖ ସୁଖ ସବୁ

ଗାଇ-ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ ।

ତୁମେ ବାଣ୍ଟ ସାରା ଜଗତକୁ ପଡ଼ି

ନିତି ଘର-ଦ୍ୱାର ବୁଲି,

କାଳିଆ ସାଆନ୍ତେ ରହି ଏ ମନ୍ଦିରେ

ହାଲିଆ ହୁଅନ୍ତି ଖାଲି ।

ଭାଇ ଭଉଣୀଏଁ ବିଚାର କରିଲେ

ଗୁଣ୍ଡିଚା ଯାତରେ ଯିବେ,

ବଡ଼ ଦେଉଳର ଯେତେକ ଦାୟିତ୍ବ

ଭରସି କାହାକୁ ଦେବେ ।

ତୁମ ପରେ ତାଙ୍କ ଅଗାଧ ବିଶ୍ବାସ

ତେଣୁ ଏଇ କଥା ଭାବି,

ନିଶ୍ଚିନ୍ତରେ ସବୁ ଭଣ୍ଡାର ଘରର

ଧରାଇ ଅଛନ୍ତି ଚାବି ।

ଦୁନିଆବାସୀଙ୍କ ଦୁଃଖ ବୁଝିବାକୁ

ଦେଉଳୁ ଅଛନ୍ତି ଆସି,

ଜନମ ବେଦୀରେ ନଅ ଦିନ ରହି

ହୋଇବେ ଟିକିଏ ଖୁସି ।

ଅଭିମାନ କରି ରଥ ଭାଙ୍ଗିଦେଲ

କେମିତି ଫେରିବେ ପ୍ରଭୁ,

ଏଇ କଥା ସିନା ଭଲକରି ଟିକେ

ଚିନ୍ତା କରିଥା'ନ୍ତ ଆଗୁଁ ।

ଯା' ହେବାର ଥିଲା ହୋଇ ତ ଗଲାଣି

ରଖିବ ଦେଉଳ ଧ୍ୟାନ,

ଗଲାଦିନ ପ୍ରଭୁ ରସଗୋଲା ଖୋଇ

ତୁଟାଇବେ ତୁମ ମାନ ।