ପ୍ରସଂଗ--ଗଣତନ୍ତ୍ର ବନାମ ରାଜତନ୍ତ୍

ବହୁ ଚିନ୍ତା ଚେତନା ପରେ ଦର୍ଶନରେ

ସୃଷ୍ଟି ହେଲା ଏକ ମନ୍ତ୍ର 

ଲୋକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା, ଲୋକ ମାନଙ୍କର, 

ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ଗଣତନ୍ତ୍ର ।

ଆଗରୁ ପ୍ରଜାଙ୍କ ମଙ୍ଗଳେ ଯଦି ମନ 

ରହୁଥିଲା କେଉଁ ରାଜାଙ୍କର

ତା ନୀତିରେ ପ୍ରଜା ଭଲେ ଚଳୁଥିଲେ 

ରାଜ୍ୟେ, ବିଦିତ ଜଗତ ଭିତର ।

ରାଜା ଥିଲେ ହୁଣ୍ଡା ବା ଗୁଣ୍ଡା, ତାହାର 

ନଥିଲା ଖାତିର କାହାକୁ

ପ୍ରଜାଙ୍କ ମଙ୍ଗଳ କିପରି ରହିବ କାଣ୍ଡଜ୍ଞାନ 

ତ ନଥାଏ ତାହାକୁ ।

ଭଲ ଥିଲା ହଜାରରେ ଏକ, ଦେଖ 

ସମସ୍ତ ଇତିହାସରେ

ଥିଲେ ବିରଳ ରାଜନ, ଯେ ରଖୁଥିଲେ 

ମନ, ଧର୍ମ ନୀତିରେ ।

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ରାଜାଂକର ପର ନାରୀ 

ପ୍ରତି ଥିଲା ମନ୍ଦ ମତି ଗତି

ସୁନ୍ଦରୀ ରୂପବତୀ ନାରୀଙ୍କୁ ପରଜା 

ରାଜାଠୁ ସଦା ଲୁଚାଇ ରଖନ୍ତି ।

ନେତା ଉତ୍ସର୍ଗ କଲେ ମନ ଓ ପ୍ରାଣକୁ 

ରାଜନୀତି ଧରମରେ

ପ୍ରଜାଙ୍କ ମଙ୍ଗଳେ ସର୍ବଦା ନିଶ୍ଚିତ ରହିବ 

ଏହି ଗଣତନ୍ତ୍ର ନୀତିରେ ।

ବେପାରୀ ହେଲେ ମନ୍ତ୍ରୀ, ରାଜକୋଷ

ଲୁଟି ତ ନିଅନ୍ତି

ମାଛ ମାଂସ ମଦରେ ମତୁଆଲା ହୋଇ 

ସୁଖ ନିଦ୍ରାରେ ଶୁଅନ୍ତି ।

ମଣିଷ ମାଗିଖିଆ ହେଲେ ଭ୍ରଷ୍ଟ ବ୍ୟକ୍ତି କିଣି 

ପାରିଥାନ୍ତି ଭୋଟରଙ୍କୁ 

ଅପରାଧୀ ଯଦି ଶାସନରେ ବସେ, ଦୋଷ 

କଅଣ ଦବା କି ଗଣତନ୍ତ୍ରକୁ ।

ଅନ୍ୟାୟ, ଦୁର୍ନୀତି, ନାରୀ ଧର୍ଷଣରେ, ହାତ

ଥାଏ ଯଦି ମନ୍ତ୍ରୀର

ଫାଶୀ ମିଳେ ଯଦି ନିର୍ଦୋଷୀକୁ, ତାହା କଅଣ

ଦୋଷ ଗଣତନ୍ତ୍ରର ।

ତ୍ରେତୟାରେ ଥିଲେ ବହୁ ରାଜା, ପାଶୋରି 

ନଥିଲେକି ରାଜଧର୍ମ ନୀତି ସବୁକୁ

ରାଜତନ୍ତ୍ର ଠାରୁ ଉନ୍ନତ ପ୍ରଜା ମଙ୍ଗଳକାରୀ

ମୁଁ ଦେଖେ ଗଣତନ୍ତ୍ରକୁ ।