ପ୍ରିୟ ସହର

ଜାଣିନି ଏ ସହର କାଇଁ ଏତେ ନିଜର

ତାର ବର୍ଷା ଭିଜା ରାତି ହେଉ କି

ଝାଞ୍ଜି ଦ୍ୱିପହର

ମୋତେ ଲାଗେ ଖୁବ୍ ଆପଣାର ।।

ତାର ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ରାସ୍ତା ଆଉ

ଧାରେ ଧାରେ କୃଷ୍ଣଚୂଡ଼ା କଦମ୍ବ ର ସମ୍ଭାର

ମୋତେ ମୋହଗ୍ରସ୍ତ କରେ ପ୍ରତିଥର ।।

ନିଦାଘ ର କାଳବୈଶାଖୀ କ୍ଳାନ୍ତ ଶାନ୍ତ ରାତି

ପ୍ରତ୍ୟେକ ଚେହେରାରେ ସ୍ନେହର ସମ୍ମତି

ଏ ପରା ମୋ ଅତି ପ୍ରିୟ ସହର

ଭଲ ଲାଗେ ମୋତେ ମୋ ସନ୍ଧ୍ୟା ଲେଉଟାଣି ଘର ।।