ପ୍ରୀତିର ସାଗର ତୀରେ

ଛାତିରେ ଭରିଲି ଅସରା କୋହ ମୁଁ

ଆଖିରୁ ଢାଳିଲି ଲୁହ

ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ହୋଇ ଗୀତ ମୁଁ ଗାଇଲି

ଶୁଣିଲନି କିଆଁ କୁହ ?

କେତେ ଶରଧାରେ କହିଥିଲ ଦିନେ

ବର୍ଷା ମୋର ପ୍ରଣୟିନୀ

ଆଜି କାହିଁ ପାଇଁ ମୂକ ପାଲଟିଲ

ମୁଦିଲ ନୟନ ବେନି I

ବର୍ଷା ହୋଇ ଦିନେ ଆସିଥିଲ ସଖୀ

ଛୁଇଁଲନି ମୋର ଦେହ

ଝରକା ଏପାଖେ କେତେ ମୁଁ ଡାକିଲି

ଢାଳି ଢାଳି ମୋର ଲୁହ I

ତୁମେ ଗଲାପରେ ସପନ ହଜିଛି

ହଜିଛି ବରଷା ରାତି

ତୁମରି ସ୍ମୃତିର ଗୋଲାପ ଶେଯରେ

ବିଳପି ଉଠୁଛି ଛାତି I