ପ୍ରେମର ମଧୁ ଉଚ୍ଛ୍ୱାସ

ସୁବିସ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ବେଳାତଟେ ବସିଥିଲି ନୀରବରେ

ହଜିଥିଲି କିଛି କ୍ଷଣ ଅଫେରା ସେ ଅତୀତରେ

ନିରାଶର ବାଟୋଇ ମୁଁ ଜଳୁଥିଲି ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ

ବଞ୍ଚିବାର ମୋହ ମନୁ ତୁଟିଥିଲା ଯୌବନରେ ।

ଆହ୍ବାନର ମନ୍ତ୍ର ଗାଇ ସାଗରର ତରଙ୍ଗରେ

କିଏ ସିଏ ମାୟାବିନୀ ଆସିଥିଲେ ଅଦୃଶ୍ୟରେ

ସିଞ୍ଚିଦେଲେ ସଞ୍ଜିବନୀ ମୃତପ୍ରାୟ ପରାଣରେ

ଖେଳିଗଲା ଶକ୍ତିଧାରା ମୋର ମନ ଶରୀରରେ ।

ଲକ୍ଷ୍ୟପଥ ଆଙ୍କିଦେଇ ବେନି ନେତ୍ର ସମ୍ମୁଖରେ

ଫେରିଯାଇ ଭଟ୍ଟା ସାଥେ ଲୀନହେଲେ ଗରଭରେ

ଭାବନା ମୋ' ଭଙ୍ଗ ହେଲା ଦଲଲାଏ ପବନରେ

 ଆଶାଟିଏ ଉଜ୍ଜୀବିତ ହୋଇଗଲା ଜୀବନରେ ।

ଭୁଲିଗଲି ଅବସାଦ ସେହି ଶୁଭ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ

ପ୍ରେମର ମଧୁ ଉଚ୍ଛ୍ୱାସ ଖେଳିଗଲା ମୋ ଅନ୍ତରେ ।