ପ୍ରେମ

ପ୍ରେମ ଯେ ଅଟଇ ଅଢେଇ ଅକ୍ଷର

ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ପ୍ରୀତି ପ୍ରଣୟ ଆଦର ।

ଅରପେ ଜୀବନେ ପବିତ୍ର ଉତ୍ସାହ

ଆନନ୍ଦ ଉଦ୍ୟମ ଉତ୍ତମ ବିଚାର ।

ପ୍ରେମ ଅଟେ ସିନା ଯେ ଏକ ବନ୍ଧନ

ପ୍ରେମ ଯୋଗୁଁ ହୁଏ ଅସାଧ୍ୟ ସାଧନ ।

ପ୍ରେମ ହିଁ ଯୋଗାଏ ନବୀନ ଆହ୍ଵାନ

ଆକର୍ଷିତ କରି ପରଷ୍ପର ମନ ।

ଉପୁଜାଏ ସେହି ହୃଦେ ପ୍ରୀତି ସ୍ନେହ

ସ୍ବପ୍ନ ସମ୍ଭାବନା ଭାରେ ମଧୁମୟ ।

କରଇ ଜୀବନ ଉଲ୍ଲାସ ପ୍ଲାବନେ

ସୌହ।ଦ୍ଦ୍ୟ , ସଦ୍ଭାବ , ସ୍ନେହ ଅରପଣେ ।

ଶ୍ରଦ୍ଧା ର ମାଧୁରୀ ମଧୁରେ ଅଜାଡ଼ି

ଭାବ ଉନ୍ମାଦନା ଧାର ସେ ସଜାଡି ।

ବିପୁଳ ବିଭା ରେ ଚିତ୍ତ ଅନୁରାଗେ

ପୁଲକିତ କରେ ପ୍ରେମ ହିଁ ସରାଗେ ।

ପ୍ରେମ ଅଟେ ଏକ ଅନୁଭୁତି ମାତ୍ର

ଜଗତ ରେ ଯାହା ଅତୀବ ବିଚିତ୍ର 

ପ୍ରଭାବ ଶାଳୀତା ଗୁଣ ରେ  ଅତୀବ

ଅମୂଲ୍ୟ , ଆସ୍ୱାଦ , ଚଖାଇ ସଦ୍ଭାବ ।

ପ୍ରତିଷ୍ଠା ସମୃଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତ କ୍ଷମ ପାଇଁ

ଚେଷ୍ଟା ଜାରି ରଖି , ଜନେ ରତ ରହି ।

ଏକ ଆରେକ ର ପ୍ରତି ଅନୁରାଗ

ଜନ ମ।ଏ ହୃଦେ ପ୍ରୀତି ର ପ୍ରବାହ ।

ବାସ୍ତବ ଜୀବନ କରେ ରୂପାୟନ

ସ୍ବପ୍ନ ସମ୍ଭାବନା ସ୍ରୋତ ଧାରେ ମନ ।

ତୋଷ ଓ ପ୍ରସନ୍ନେ ଚେଷ୍ଟିତ ରହଇ

ପ୍ରେମିକ ପ୍ରେମିକା ମନ ନିଏ ମୋହି  ।

ପ୍ରେମ ଅଟେ ଏକ ଅନୁଭୁତି ମାତ୍ର

ସୁଦିବ୍ୟ , ସ୍ପନ୍ଦନ ଆହ୍ବାନ ରେ ଚିତ୍ତ ।

ପ୍ରକମ୍ପିତ ହୋଇ ଉଠଇ ଶିହରୀ

ମତୁଆଲା କରେ ପ୍ରଣୟ ଲହରୀ ।

ପ୍ରବାହିତ ଜାରି ରହି ନାନା ମତେ

ଦୁଃଖ , ସୁଖ , ତାପ ପ୍ରବାହ ସହିତେ ।

ଜଡିତ ବହୁତ ଭାବ ଉନ୍ମାଦନା

ଅନୁଭୁତି ରାଶି ପ୍ରଦାନେ ନିପୁଣା ।

ମଧୁ ବୋଳା ସ୍ବପ୍ନ ଭାର ଅର୍ପଣ ରେ

ନବ ନବ ଆଶା ଭରସା ସଞ୍ଚାରେ ।

ରସ ମୟ ଲାଗେ ଜୀବନ ତା' ପାଇଁ

ପ୍ରେମିକ ପ୍ରେମିକା ମନ ଆକର୍ଷାଇ ।

ଆହା କି ମୋହନ ଦିବ୍ୟ ପ୍ରଶାନ୍ତି ରେ

ଆଦର , ଉଦ।ର  ଭାବ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରେ ।

ନବ ପ୍ରତିଭା ର ନବ ବିଭା ଭାର

ଅର୍ପଣ କରାଏ ନିତ୍ୟ , ନିରନ୍ତର ।

ଶ୍ରଦ୍ଧା ସ୍ନେହ ବହି ଆଦର ଆଦର୍ଶ

ଯୋଗାଏ ମନରେ ଉତ୍ତମ ସନ୍ଦେଶ ।

ବୁଣେ , ଶାନ୍ତ , ସ୍ନିଗ୍ଧ ମ।ଧୁଯ୍ୟ ର ମାୟା

ଭ୍ରମ।ଏ ପରାଣ ରଚି ମରୀଚିକା ।

ପ୍ରେମ, ଶ୍ରଦ୍ଧା, ନୁହେଁ ପିଲା ଖେଳ ପରି

ଅନେକ ଧାରଣା ଚେତନା କୁ ଧରି ।

ଦିବ୍ୟ ପୁଲକ ର ପ୍ଲାବନ ଖେଳାଇ

ଜୀବନ ଯାତ୍ରା କୁ କରେ ମଧୁ ମୟୀ ।