ଆଜି ବି ମନେହୁଅ ନିଜର ନିଜର

ଚାଲିଯିବାକୁ ଚାହଁ ଯଦି ତୁମେ

ନିର୍ଦ୍ଵନ୍ଦରେ ଯାଇପାର

ରୋକିବିନି ଏ ପ୍ରସ୍ଥର ଚଟାଣ ତୁମକୁ,

ବାଧା ଦେଇ ତୁମ ଗତିପଥ ବଦଳାଇବାକୁ

କରିବନି ଅତୀତର ପ୍ରୟାସ ।

ହଁ..... ମୁକ୍ତ ତୁମେ ଆଜି 

ବନ୍ଧନ ପରିତ୍ୟାଗ କରି,

ଫେରିଯିବାକୁ ବ୍ଯଗ୍ର 

ତଥାପି କହିବିନି ରହିଯାଅ କ୍ଷଣେ !

ଅନୁଭବ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକର 

ମୌସୁମୀ ପ୍ରସ୍ଥାନର ପବନ.....

ପ୍ରକୃତିର ଦୃଢ ଆକର୍ଷଣ 

ବାଧାଦେଇ ଝରିଯିବାକୁ କହିବିନି

ହେଲେ ପ୍ରତୀକ୍ଷାରେ ଥିବି !

ତଥାପି କହୁଛି ଫେରିଯାଅ 

ନିର୍ମମ ଆଘାତ ଦେଇ ପ୍ରାଣେ

ଦୀକ୍ଷା ଦେଇ ଯାଅ ମୋତେ

ଯେମିତି ବିଶ୍ୱାସ ଶତବାର ନ ହାରେ ।

ଦଣ୍ଡିତ କରିଯାଅ ଏ ମନକୁ

 ଯେମିତି ସେ ଚେଷ୍ଟା ନକରିବ

ଆପଣା ମୋହରେ ବଶକରିବାକୁ,

ଭୟ ଭରିଦେଇଯାଅ ମନେ

ଯେମିତି ନିଜର କହିବାର ଅହଂକାର ନ ଆସୁ ।

ଭାଙ୍ଗି ଦେଇଯାଅ ରାଜପ୍ରାସାଦକୁ

ଯେମିତି ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିବାକୁ ଡରିବ ଏ ଆଖି। 

ଜାଳିଦେଇ ଯାଅ ଏ ଚିତାକୁ

ଯେ ନିଜେ କାମନାରେ ଦଗ୍ଧ ,

ବିଛିନ୍ନ କରିଯାଅ ପ୍ରବେଶ ଦ୍ୱାରକୁ 

ଆଉ କେହି କେବେ ପ୍ରବେଶ ନ କରୁ।

ହଁ ଫେରିଯାଅ କହୁଛି ମୁଁ 

ଚାଲିଯାଅ ଏହି କ୍ଷଣେ

ମୋ ଭାବନାର ମୋଡ ବଦଳୁ ବଦଳୁ ।

କହିଯାଅ ଶେଷ ଥର ପାଇଁ 

ମୋ ଭାବନା ମୂଲ୍ୟହୀନ ,

ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇ ଯାଅ..... 

ମୋ ମୃତ୍ୟୁରେ ମର୍ମାହତ ହେବନି

ହେଲେ ଶେଷ ଦର୍ଶନ ପାଇଁ ଆସିପାର

ମନାକରିବାର ପ୍ରୟାସ କରିବିନି ।

ଚରମ ଆଘାତ ଦେଇଯାଅ ପ୍ରାଣେ

ବୃଥା କଳ୍ପନା ଆଉ ଭାବନା ନେଇ

ଏ ମନ କେବେ ପରିଜାତ ନ ଚାହୁଁ ।

ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା ବିହୀନ ଗହନ ବନରେ

ନିର୍ଜନ ଏ ମନ ବିଳାପିତ 

ସବୁ ପ୍ରତୀକ୍ଷାର ଅନ୍ତଘଟାଇ

କେବେ ଥର ଆସ ପଥବାହୁଡି।

ଦେଖିଯାଅ ବାରେ ତୁମ ଅଲକ୍ଷ୍ଯରେ 

ଅଶ୍ରୁଶୁଷ୍କ ନୟନ ତୁମକୁ ଝୁରେ,

ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠେ ମନେ ଶତବାର

ଆଜି ବି ମନେ ହୁଅ ନିଜର ନିଜର ।