ପ୍ରିୟା

ଆସିଲୁ ତୁ ଜୀବନ ରେ

  ଫଗୁଣ ର ଫଗୁ ଧରି,

ମଳୟ ର ସମୀର ରେ

   ଖେଳିଲୁ ତୁ ଲୁଚକାଳି।

ଭିଜିଗଲା ତନୁ ମୋର

  ତୋ ପ୍ରୀତିର ହୋଲି ଖେଳି,

ଅନ୍ତରେ ମୋ ବିଛାଇଲୁ

  କୃଷ୍ଣଚୂଡ଼ା ରଙ୍ଗ ନାଲି।

ତାରlଫୁଲ ତୋଳି ଦେଲୁ

  ସପନ ରେ ଘର କରି,

ଅଗଣାରେ ଭରିଦେଲୁ

   ଚାନ୍ଦ ର ଚାନ୍ଦିନୀ।

ଆଲୋକିତ କଲା ମୋତେ

  ତୋ ପ୍ରେମର ରୋଷଣି

ନିରାଶା ଜୀବନେ ମୋର,

  ସାଜିଲୁ ମଧୁର ରାଗିଣୀ।

ହୃଦୟର ସରସୀ ରେ

  ଫୁଟାଇଲୁ କୁମୁଦିନୀ,

ଶୁଣାଇଲୁ କାନେ ମୋର

  ବାସନ୍ତୀ ପିକ ର କାକଳି।

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ରଙ୍ଗେ କଲୁ

   ଜୀବନ ମୋ ରଙ୍ଗମୟ,

ପୁଲକିତ ତନୁ ମନ,

   ଶବ୍ଦାୟୀତ ହୁଅଇ ହୃଦୟ।

ତୋର ସ୍ମୃତି କରିଅଛି

  ମୋତେ ପ୍ରଣୟର କବି,

ଆଉ କାହା ବାନ୍ଧବୀ ତୁ

  ଜୀବନ ମୋ ଯାଇଛି ନିରବୀ।