ପରାଜୟ

ଜାଣିନି ତୁମ ବିଡମ୍ବନା...

ମୋ ବିଡମ୍ବନାଠୁ କମ୍ ନା ଅଧିକ,

କିନ୍ତୁ...

ମୋ ଅଶ୍ରୁଧାର...

ବହି ଚାଲିଛି ଅନବରତ ।

ମାଗିଥିଲି ତୁମକୁ...

ତୁମ ସ୍ବପ୍ନରୁ ଅଧା,

କଟାକ୍ଷରେ କହିଲ....

ବାମନ,ଚନ୍ଦ୍ରକୁ ହାତ ବଢାଅନା । 

ମୋ କଳ୍ପନା...

କଣ ଏତେ ସୀମିତ,

ତାକୁ ତୁମେ...

ଶାମୁକା ଖୋଲ ଭିତରେ...

ବନ୍ଦ କରିଦେବ ।

ଯେବେ...

ଜାଣିବ ନିରାଟ ସତ୍ୟ,

ଭୁଗର୍ଭୁ ଉଦ୍ଗିରଣ ହେବ...

ଲାଲ ଲାଲ ଆଗ୍ନେୟଗିରି,

ଭୁସ୍ଖଳନ ହେବ....

ଠିଆ ହେବାକୁ...

ପାଦ ତଳେ ନଥିବ ମାଟି । 

ମୋ କଥା ସବୁ...

ବୃଥା ଫାଙ୍କା ନୁହେଁ,

ଦିନେ ନା ଦିନେ...

ଅନୁଭବ କରିବ ତୁମେ । 

ତୁମ ପ୍ରତି ନାହିଁ ଇର୍ଷା,

ନା ପ୍ରତିଶୋଧର ବନ୍ହି...

ଦୁଇ ଦିନିଆ ଏ ଜୀବନ,

କାହିଁକି କରିବି...

ମୁଁ ବୃଥା ଅଭିମାନ ।

ତୁମେ ଯେବେ ଇର୍ଷା କର,

ଭାବେ...

ଯଶ ଖ୍ୟାତି ସ୍ଵଳ୍ପସ୍ଥାୟୀ,

ତୁମକୁ ଜିଣିବା ଆଶାରେ...

ପରାଜୟକୁ ଦିଏ ସ୍ୱୀକୃତି ।