ପଞ୍ଚୁକ

କୁଆଁରୀ ଶୀତର ମୃଦୁ ପରଶ

କାର୍ତ୍ତିକ ର ଅଗଣାରେ

ରାଶି ରାଶି ମୁରୁଜର

ଚିତ୍ରିତ ଚିତ୍ର ମାନ ଲାଗୁଛନ୍ତି

ଜୀବନ୍ତ ଜୀବନ୍ତ ,

ବାଡ଼ି ଘର ଝକ ଝକ ସଫା

ପୁଣ୍ୟ ମାସ ଧର୍ମ ମାସରେ

ସାଉଁଟି ଆଣିବାକୁ

ବିଭୁ କୃପା ବିନ୍ଦୁ

ନିଷ୍ଠା ରେ ନାହିଁ ଅନ୍ତ ।

ମାସର ଏ ଶେଷ କେଇଦିନ

ପଂଚୁକ ର ପାଞ୍ଚ ବାର

କେହିକରେ ଆବେଗରେ

ମନ , ପ୍ରାଣ ,ଚିତ୍ତ କୁ ନିବେଶି,

ପ୍ରାତଃ ସ୍ନାନ , ତୁଳସୀ ତର୍ପଣ

ଠାକୁର ଦର୍ଶନ, ମାହାତ୍ମ୍ୟ ପଠନ

ମଣିଷ ତ ଛାର ପଶୁ ପକ୍ଷୀମାନେ ମଧ୍ୟ

କଳରବ କରୁଛନ୍ତି ଆସି ।

ଚଉଁରା ମୂଳର ସନ୍ଧ୍ୟା ଦୀପ

ଦିକି ଦିକି ଜଳୁଥାଏ ଭକ୍ତିଭରା

ଅସ୍ତିତ୍ୱ ଜାହିର କରି ,

ଏ ପୂଜାରେ ଥାଏ ସଭିଙ୍କର

ଅଛି ଅଧିକାର , ପଞ୍ଚୁକ ରେ

ପଞ୍ଚ ପ୍ରାଣ ଅମୃତ ଉନ୍ମେଷେ ଯାଏ ଭରି ।

ସାରା କାର୍ତ୍ତିକ ର ପୁଣ୍ୟଫଳ

ସାଇତି ରଖିବେ ଏଇ ଜନ୍ମର

ଶେଷ ସମୟ ଭଲରେ କଟିବ ,

କିଛି ଥିଲେ ସେଥିରୁ ସାଇତା

ଆଗାମୀ ଜନ୍ମରେ କାମରେ ଲାଗିବ ।

ଘର ପରିବାର ,ପତିପୁତ୍ର

ସଭିଙ୍କର ଶକୁଶଳ କାମନାରେ

ପ୍ରଣତି ବାଢ଼ଇ ମାଆ ଟିଏ ,

ଦୁଃଖ ସବୁ ଦେଲେ ଦିଅ ମତେ ପ୍ରଭୁ

କାହା ପାଦରେ ନ ଫୁଟୁ କଣ୍ଟାଟିଏ ।

କରୁଥାଏ ନିବେଦନ

ସକାଳ ସଂଜରେ ବାରବାର ,

ଅସହଣୀ, ଅସରଣୀ ଏଇ

ମାନବ ଜନ୍ମରୁ

ଦିଅ ପ୍ରଭୁ ମୁକ୍ତି

ମତେ କର ଉଦ୍ଧାର ।