ମାନବ ରୂପୀ ଦାନଵ

#ସିଧାକଥା-୨୫ 

ସତ୍ୟ ଯୁଗର ଅସୁର ନାହାନ୍ତି ଆଉ ଅତ୍ୟାଚାର କରିବାକୁ,

ତ୍ରେତୟା ଯୁଗର ମାୟାବୀ ନାହାନ୍ତି ଆମ ସୀତା-ମାତା ହରିବାକୁ |

ଦ୍ୱାପର ଯୁଗର ପୁତନା ବି ନାହିଁ ଶିଶୁପୁତ୍ର କୃଷ୍ଣ ମାରିବାକୁ,

କଳିର ମାନବ ଦାନବକୁ ବଳି କାହା ବଳ ଅଛି ଧରିବାକୁ ?

କେଉଁ ଅପଗୁଣ ନାହିଁ ମଣିଷର ନିରୀହ ମଣିଷ ଡରିବାକୁ ?

ବିପଦ ଘରରେ ଅପେକ୍ଷା କରିଛୁ-ଏଇ କଳିଯୁଗ ସରିବାକୁ |

ଦୁନିଆର ଦୁଃଖ ଦେଖି ଆମଆଖି ଲୁହନାହିଁ ଆଉ ଝରିବାକୁ,

ଦାନଵ ରୂପୀ ଏ' ମଣିଷ କହୁଛି-ଜନ୍ମ ହେଇଚ ମରିବାକୁ |