ପଖାଳ ଦିବସ ଓଡ଼ିଆର ଖାନା

ମନେ଼ ପଡେ ମୋ ମାଆ ହାତ ବଢା 

ପଖାଳ, ଭୂଲି ହଉନି 

ଶାଗ,ବଡି, ଖଟା ଆଚାର ସହ 

ପଖାଳକଂସା, ଭୂଲି ହୁଏନି  ।

ଛୋଟ ଦେଶୀ ପିଆଜ ରସୁଣ ସହ 

ବଡ଼ି ଚୁରା ଓ ଶାଗ ଭଜା

କଞ୍ଚା ଲଙ୍କାକୁ ବାଇଗଣ ପୋଡ଼ା ସହ 

ଦହି ପଖାଳ ଭାତର ମଜା ।

ଭାରି ମଉଜ ଖାଇବାକୁ ପଖାଳ ଭାତ 

ସହ ଆଳୁ ଚକଟା କାକୁଡି ଦହି

କଖାରୁ ଫୁଲର ଭଜା, କଲରା ଭଜା ପୋଇ 

ରାଇ, ସାରୁ ଚକଟା, ଜହ୍ନି ଚୁନ୍ଗୁଡି ଯହିଁ ।

ସଜ ପଖାଳେ ଆମ୍ବ ଚଟଣୀ, ପୋଡ଼ା 

କଙ୍କଡ଼ା ଛେଚା ସୁଖୁଆ ରାଇ

ଖାଇଲା ଯେ କହିଲା ଭାରି ବଢ଼ିଆ, 

ଏହା ସତ ନୁହେଁ କି ଭଉଣୀ ଭାଇ ।

ଗରିବ ଲୋକର ଏ ଅମୃତ, ମନେ ବହୁ 

ଆଶା, ସମାଜକୁ ନିଏ ଚଳାଇ 

ଖାଏ ସେ ହସି ହସି, ଖରା ବେଳ ବିଲ 

ମୁଣ୍ଡରେ ବସି, ମୋ ଚାଷୀ ଭାଇ ।

ପଖାଳ ଖିଆ ଓଡିଆ କହି, ଭାବନ୍ତି 

ହୀନ ଓଡିଶା ବାସୀ ଓ ମାଟିକୁ  

ସେ କାହୁଁ ଜାଣିବେ, ଆମର ଏହି ଖ୍ୟାତ 

ଦହି ପଖାଳ ଭାତର ମହତ୍ତ୍ୱକୁ ।

ହେ ଓଡିଆ ଭଉଣୀ ଭାଇ ଗର୍ବ କରିବା 

ମନେ ପକାଇ ପୂର୍ବ ଐତିହ୍ୟ କଥା

ହଜି ଯାଉଛି ଆଜି ଆମ ଓଡିଆ ଖାଦ୍ୟ, 

ଦେଖି ଲାଗେ ମନେ ବହୁତ ବ୍ୟଥା ।