ପହିଲି ବର୍ଷା

ପହିଲି ବର୍ଷାର ଶୀତଳ ଛିଟା ମୋ

ମନକୁ କରେ ଚଞ୍ଚଳ,

ପାଇବାକୁ ତୁମ କୋମଳ ପରଶ

ହୃଦୟ ହୁଏ ବ୍ୟାକୁଳ ।

ଝରି ଝରି ଯାଏ ଜଳବିନ୍ଦୁ ଯେବେ 

ଦେହକୁ ମୋହର ଛୁଇଁ,

ଭାବନାରାଇଜେ ହଜିଯାଏ ମୁହିଁ

ରାଜକୁମାରୀ ଟେ ହୋଇ ।

ରାଜକୁମାର ମୋ ସପନରାଇଜେ

ତୁମକୁ ଦେଇଛି ସ୍ଥାନ,

ଦୂରେ ଅଛ ବୋଲି ଭୁଲିଯିବ ନାହିଁ

ଭାଙ୍ଗି ଦେବନି ଏ ମନ ।

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ସାତଗୋଟିରଙ୍ଗ 

ତୋଳି ଆଣିବି ମୁଁ ଆଜି,

ଭରିଦେଵି ଖୁସି ଅଧରେ ତୁମର

ମନର ମୟୁରୀ ସାଜି ।

ତୁମ ବିନା ସାଥୀ ବିବର୍ଣ୍ଣ ଲାଗଇ 

ମୋ ସ୍ଵପ୍ନରଙ୍ଗ ମହଲ,

ମଧୁର ତୁମର କଣ୍ଠ ସ୍ୱର ଆହା

ସତେ କି ଅଟେ ଗଜଲ ।

ଏକା ଏକା ଏଇ ବରଷା କୁ ଦେଖି

ମନେପଡେ କେତେ ସ୍ମୃତି,

ତୁମ ସାଥେ ପ୍ରତି ଖୁସିର ମୁହୂର୍ତ୍ତ

ଅଭୁଲା ଅଟେ ସେରାତି ।