ମୋ ଅତୀତ

ଅତୀତ ସତରେ ବଡ଼ ଦୁଃଖଦାୟୀ 

ମନ ରୁ ମୋ ଲିଭେ ନାହିଁ,

ଖୋଜି ମୁଁ ବୁଲୁଛି ପୁରୁଣା ସୁଖକୁ 

ହେଲେ ସେ ମିଳୁଛି କାହିଁ ?

ବୟସ ପଥରେ ପାଦ ଖସିଥିଲା 

ଲାଗୁଥିଲା ଧରା ସ୍ଵର୍ଗ ,

ଗାଉଥିଲ ତୁମେ ମଧୁର କଣ୍ଠ ରେ 

ମୋ କାନେ ପ୍ରେମ ର ରାଗ ।

ମୃଦୁ ମଳୟ ଟା ଧୀରେ ଧିରେ ଆସି 

ଦେହ ମୋର ଶିହରାଏ ,

କୁନି ହାତେ ତୁମ ଉଷୁମ ପରଶ 

ମନେ ଆଜି ପଡ଼ିଯାଏ । 

ମୟୁରୀ ସାଜି ମୋ ମନ ଉପବନେ 

କଲ ମୋତେ ଆନମନା,

ହୃଦୟ ମନ୍ଦିରେ ଦେବୀ ସ୍ଥାନ ଦେଇ 

କରୁଥିଲି ଉପାସନା ।

ସମୟ ଗରଭେ ଲୀନ ହୋଇଗଲା 

ସୁଖ ଭରା ସେଇ ଦିନ,

ବାକି ରହିଗଲା ହୃଦୟ ରେ ଖାଲି 

ଗଭୀର କ୍ଷତର ଚିହ୍ନ।