ପାଉଁଶ ତଳର ସ୍ବପ୍ନ

ପାଉଁଶ ତଳର ସ୍ୱପ୍ନ ହୋଇଅଛି

ମୋହର ପୁରୁଣା ଦିନ

ଯାହାକୁ ଆଜିବି ଖୋଜୁଅଛି ମୁଁହି

ଝୁରିଅଛି ମୋର ମନ ।

ଶୋଇଅଛି ଆଜି ନିଆଁର ଗଦିରେ

ସ୍ୱପ୍ନ ମୋର ଲୁଚେଇକି

ପୋଡି ଯାଇଅଛି ଶରୀର ସିନା ମୋ

ସ୍ୱପ୍ନ ମୋର ବଞ୍ଚିଅଛି ।

ବିରହ ନିଆଁରେ ଜଳି ଜଳି କରି

ଜୀବନ ତ ସରିଗଲା

ପାଇବାକୁ ତୁମ ଶୀତଳ ପରସ

ସ୍ୱପ୍ନ ଅଧା ରହିଗଲା ।

ଦେଖିଥିଲେ କେତେ ସ୍ୱପ୍ନ ଆମେ ଦୁହେଁ

ଗଢିବା ପ୍ରେମର ଘର

ନଥିବେ ତ ସେଠି ଭାଙ୍ଗିବାକୁ ଆମ

ସ୍ବପ୍ନର ସେଇ ନଅର ।

ଜଳିଗଲା ବେଳେ ଶରୀର ମୋହର

ହୃଦୟ ମୋ ଖୋଜୁଥିଲା

ଶେଷ ଦେଖା କାର ପାଇବାକୁ ସିଏ

ଅନେଇ ତ ରହିଥିଲା ।

ରହିଛି ଆଜିବି ପାଉଁଶ ତଳେ ମୁଁ

ଦେଖୁଛି ତୋହର ସ୍ୱପ୍ନ

ଝୁରୁଥାଏ ମୋର ଆତ୍ମା ଆଜି ବି ଲୋ

କଟେ ନାହିଁ ମୋର ଦୀନ ।

ତୋର ଚେହେରାକୁ ଆଖିରେ ମୋହର

ଛବି କରି ସାଇତିଛି

ପାଉଁଶ ତଳର ନିଆଁ ଭିତରେ ବି

ଭଲ ତତେ ପାଉଅଛି ।

ପାଉଁଶ ତଳରେ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖୁଅଛି

ଆର ଜନମର କଥା

ଆର ଜନମରେ ସାଥି ହେବା ଦୁହେଁ

ଭୁଲିଯିବା ଏଇ ବ୍ୟଥା ।

ଶୋଇକରି ଆଜି ପାଉଁଶ ତଳେ ମୁଁ

ସ୍ୱପ୍ନ ତତେ ଦେଖୁଅଛି

ରାତିର ଅନ୍ଧରେ ସ୍ମୃତି ତୋହର

ମନେ ମୁଁହି ପକାଉଛି ।

ହେଇଗଲି ବୋଲି ପାଉଁଶ ଆଜି ମୁଁ

ସ୍ୱପ୍ନ ମୋର ମରିନାହିଁ

ଆଜିବି ଏମିତି ରାତି କଟି ନାହିଁ

ସ୍ୱପ୍ନ ତୋର ଦେଖି ନାହିଁ ।

ପାଉଁଶ ତଳେ ମୁଁ ଦେଖୁଥିବି ସ୍ୱପ୍ନ

କେବେ ତ ଏକାଠି ହେବା

ଆର ଜନମକୁ ସାଥି ହୋଇ କରି

ଜୀବନ ତ ବିତେଇବା ।