ନୟନେ ନୟନ ଯୁଗଳ ମିଶାଇ

ନୟନେ ନୟନ '            ଯୁଗଳ ମିଶାଇ'

            ବିହରଣ କର' ହୃଦେ'

ହୃଦୟ ଦରଦ '              ବିଚରଣ କରେ'

           ନୟନ ଯୁଗଳ' ପଥେ '।

ବିଧୂର ବ୍ୟାକୁଳ '             ଉରସ ଭରେ'

           ଉଦ୍-ବିଗ୍ନ ତୁଲ୍ୟ ' ତ୍ରାସ

ପ୍ରଶ୍ରୟେ ଅଭିଷ୍ଟ '.            ମଞ୍ଜୁଳ ତରୁଣୀ'

            ଉଚ୍ଚାଟ କାତର' ବଶ '।

ବରୁଣାଳୟେ ଶୁକ୍ତେ'          ଆବଦ୍ଧ ସଂପୁଟେ '

           ବିକ୍ଷଣେ ବଦନ' ତହିଁ'

ବିକୁଷ ରଞ୍ଜନ'                 ବିଦୁଷଣ ମଣ୍ଡି'

           ଅନ୍ତରେ ଦୁଃଖିତ 'ମୁହିଁ '।

ଭେଦି କି ପାରିବ '            ଉରସେ ଆବିଳ '

          କାନ୍ତେ ଅନାବିଳ ' କ୍ଲେଶ '

ଚକତି ହୋଇବ '             ବିବତ୍ସ ହୋଇବ'

         ନିରେଖି ଅନ୍ତରେ' ବିଷ '।

ତୃଷିତେ ନିରୋଳି'            ବିଘଂସି ବିମୁଖ'

         ସର୍ବେ ସମେ ମୁଖେ, ହାସ୍ୟ,

ହୃଦେକୁ ହୃଦୟେ '           ପ୍ରେମ ସୂତ୍ରେ ବାନ୍ଧି'

         ପରଖି ନିଅ ହେ' ପ୍ରିୟ'।

ସମୀପେ ତୁମର '          ବଥିରଚିତ୍ତେ ସ୍ଥିତ'

         ଉର୍ଦର ପଥ ଯେ' ହୁଡ଼ି'

ଶବ୍ଦ ମାଳ ନେତ୍ରେ '        ପ୍ରେମ ର ଆଳାପେ'

         କାରୁଣ୍ୟେ ଆଦାନେ' ପଡି '।