ନିଷ୍ଠୁର ସମୟ

ମ୍ଳାନ ଗୋଧୂଳିର ରଙ୍ଗ ହଜିଲାଣି

       ସଞ୍ଜ ପରେ ହେବ ରାତି,

ନିଷ୍ଠୁର ସମୟ ଗିଳି ଦେବ ପରା

        ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କର ମହାଜ୍ୟୋତି |

ସମୟ କାହାକୁ ପ୍ରତୀକ୍ଷା କରେନା

        ଅବାରିତ ତାର ଗତି,

ବୁଝେନା ବି କେବେ ଯନ୍ତ୍ରଣା କାହାର

        ଭରା ଫଗୁଣର ପ୍ରୀତି |

ବୁଝେନା ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ଭରିଦିଏ ଦୁଃଖ

       ଅଲୋଡ଼ା ଯେମିତି ସିଏ,

ନିଷ୍ଠୁର ସମୟ ପର କରେ ସବୁ

       ଶରୀରେ ଯାତନା ଦିଏ |

ସମୟ ଅଟଇ ମହାକାଳ ପରା

       ନିଜ ପର ଜାଣେନାହିଁ,

କଞ୍ଚା ବା ପାଚିଲା ବୁଝେନାହିଁ କିଛି

       ଅସମୟେ ଯାଏ ନେଇ |

କେତେ ଯେ ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ଗିଳିଛି ସମୟ

       ଇତିହାସ ଅଛି ସାକ୍ଷୀ,

କେତେ ରାଜା, କେତେ ରୂପବତୀ ରାଣୀ

       କାଳ ଯେ ଦେଇଛି ଭକ୍ଷୀ |

ନେଇଛି ସମୟ ମମତାଜ ଆଉ

       ସାହାଜାହାନଙ୍କ ପ୍ରୀତି,

ପ୍ରୀତିର ସ୍ମାରକୀ ତାଜମହଲ ଯେ

        ଭରିଛି କେବଳ ସ୍ମୃତି |

ଅତି କମନୀୟା ଭରା ଯଉବନୀ

        ରୂପେ ମହକାଏ ଧରା,

କାଲି ସେ ରୂପରୁ ରଙ୍ଗ କାଢିନେବ 

        ନିଷ୍ଠୁର ସମୟ ପରା |

ସମୟ ଅଟେ ଯେ କ୍ରୁର ମହାକାଳ

        ଅନ୍ୟ ନାମ ତାର ଯମ,

କର୍ମଫଳ ଦାୟୀ ନିଷ୍ଠୁର ସତ୍ୟ ସେ

       କରେ ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ |

ପାପକର୍ମ ପାଇଁ ଶାସ୍ତି ଆସିଥାଏ 

        ସମୟ ସ୍ରୋତରେ ଭାସି,

କାହାର ମଥାରୁ ସିନ୍ଦୂର ପୋଛଇ

        ନହୋଇ ବାସର ବାସି |

ସମୟ ସତେ କି ନିଜେ ହିଁ ଈଶ୍ୱର

        ବିଚାରର ମହାଶକ୍ତି,

ସଂସାର ବୁକୁରେ ଖେଳେ ବିଭୀଷିକା

        ରଖିଯାଏ ତିକ୍ତ ସ୍ମୃତି |