ନିର୍ଦ୍ଦୟ

     ମଣିଷ ବୁଝୁନି   ମନର ଭାବନା 

        ହେଉଛି କେଡେ ନିର୍ଦ୍ଦୟ  

      ନିଜ ସ୍ୱାର୍ଥ ପାଇଁ  ସମ୍ପର୍କ ଭାଙ୍ଗୁଛି 

         ଧୋକା ଦିଏ ଏ ସମୟ ||

       

       ପଥର ପରିକା    ହୃଦୟ ତୋର 

           ବୁଝିତ ପାରିନୁ ତୁହି 

       ସମ୍ପର୍କ କୁ ତୁହି   ଶସ୍ତା ଭାବିନେଲୁ 

            ଏଡ଼େ ତୁ ନିର୍ଦ୍ଦୟ ତୁହି ||

        କଳା ବାଦଲଟି   ଢାଙ୍କି ହୋଇ ଆସି 

             ସବୁତକ ନେଲା ଧୋଇ 

          ହସ ବଦଳରେ    ଲୁହ ଦେଇଗଲା 

              ଅସରାଏ ଦୁଃଖ ଦେଇ ||

     

          ସମୟ ତତେ  ଦିନେ ଜବାବ ଦେବ 

              ଉତ୍ତରଟି କଣ ଦେବୁ 

          ଅନୁତାପ ଛଡା   କିଛିତ ନଥିବ 

              ଏହା ତୁ ମନେ ରଖିବୁ ||

         

          କିଏ କଲା ଦୋଷ କିଏ ହେଲା ଦୋଷୀ 

             ଲୋକହସା ମୋତେ କଲୁ 

          ସବୁର ହିସାବ    ତୁ ଦିନେ ପାଇବୁ 

              ମୋ ସାଥେ ଛଳନା କଲୁ ||