ନିଃଶ୍ୱାସ ଆଉ ପ୍ରଶ୍ୱାସର ଦୋଛକିରେ ଜୀବନ

ଏ ଜୀବନ ହେଉଛି 

ନିଃଶ୍ୱାସ ଆଉ ପ୍ରଶ୍ୱାସର 

ଏକ ପ୍ରବହମାନ ଗତି l

ନିଃଶ୍ୱାସ ଆଉ ପ୍ରଶ୍ୱାସର 

ସ୍ୱୟଂ ଆତଯାତ ଭିତରେ 

ଅଦୃଶ୍ୟତାର ଅନୁଭବତାରେ 

ଏ ଜୀବନ ଚାଲିଛି, ତା'ର ଅସ୍ତିତ୍ବକୁ ଜାବୁଡି ଧରି 

ନିଜ ସତ୍ତାର ପରିବେଷ୍ଟନୀରେ 

ଏକ ମାଟି ଘଟର ରକ୍ତ ମାଂସ ଅବୟବ ଭିତରେ 

ନିଜର ସ୍ୱରୂପକୁ ଆବଦ୍ଧ କରି l

ମାୟାର ପ୍ରଲେପକୁ ସର୍ବାଙ୍ଗରେ ବୋଳିହୋଇ 

କାମନାର କୁହୁକରେ 

ଆଶା ଆଉ ଅବଶୋଷର ଅଭିସନ୍ଧିରେ 

ଜିଇଁବାର ଅଭେଦ୍ୟ ଲାଳସାରେ 

ଏ ଜୀବନ ଖୁବ୍ ଅଭ୍ୟସ୍ତ l

କାମ, କ୍ରୋଧ, ଲୋଭ, ମୋହ, ମଦ ଆଉ ମାତ୍ସର୍ଯ୍ୟର

ଏକ ବାଧିତ ସଂସର୍ଗରେ ଏ ଜୀବନର ଉନ୍ମେଷ 

ଜନ୍ମରୁ ଜନ୍ମ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ 

ଏକ ଚିରାଚରିତ ଢଙ୍ଗରେ 

ବିଧିର ସରଂଚନାକୁ ଅବଲୋକନ କରି 

ପ୍ରବୃତ୍ତିକୁ ଆପଣେଇ ନେବାର ମାନସିକତାରେ 

ଭଲ ଆଉ ମନ୍ଦର ମିଛ ବିଚାର ବିମର୍ଷତାରେ 

ସବୁ କିଛିକୁ ଜାଣି ମଧ୍ୟ 

ଏ ଜୀବନ ବେଳେ ବେଳେ 

ଷଡ଼ରିପୁର କୁଟିଳ ଚକ୍ରାନ୍ତରେ ପ୍ରଲୁବ୍ଧ ହୋଇ 

ସର୍ବନାଶର ସଦର ଦୁଆରେ 

ନିଜେ ନିଜର ଅସ୍ତିତ୍ବକୁ ହରେଇ ବସେ 

ମୃତ୍ୟୁର ଉପାଖ୍ୟାନ ଶୀର୍ଷକରେ 

ଏକ କଳଙ୍କିତ ଅଧ୍ୟାୟଟିଏ ଲେଖିଦେଇ l

ପୁଣି ନିଜ କର୍ମ ଫଳର ପ୍ରତିଦାନ ହେଉ 

କି ନିଜ ଲିପିବଦ୍ଧ ଭାଗ୍ୟର ପ୍ରତିଫଳନ ହେଉ 

କାହିଁକି କେଜାଣି 

ବେଳେ ବେଳେ ଏ ଜୀବନ ଜିଇଁ ଥାଇବି ମୃତ୍ୟୁସମ ପାଲଟିଯାଏ l

ଦ୍ଵନ୍ଦ ଆଉ ପ୍ରଶ୍ନବାଚୀର ବୁଢିଆଣୀ ଜାଲ ଭିତରେ

ଗୁଡେଇ ତୁଡେଇ ହୋଇ 

ନିଃଶ୍ୱାସ ଆଉ ପ୍ରଶ୍ୱାସର ଦୋଛକିରେ 

ଦୋଦୁଲ୍ୟମାନତାର ଏକ ବିକ୍ଷିପ୍ତ ବଳୟ ଭିତରେ 

ଅନେକ ଘାତ ଆଉ ପ୍ରତିଘାତର ଜଟିଳତାକୁ 

ନିଜ ଭିତରେ ସାମ୍ନା କରୁ କରୁ 

ହଠାତ୍ ମନେହୁଏ 

ଏ ଜୀବନ ଏକ ଅଭିଶାପ ନା ଆଶୀର୍ବାଦ?