ଜୀବନ ପ୍ରଦୀପ

ଯାହା ଅଛି ସରିବାର 

     ସରିଯିବ ନିଶ୍ଚେ ଦିନେ 

         କିଏ ବା ପାରିବ ରୋକି 

ଯାହା ଅଛି ଲିଭିବାର 

      ଲିଭି ଯିବ ନିଶ୍ଚେ ଦିନେ 

          ସମୟ ନିର୍ଘଣ୍ଟ ଦେଖି ll

ସମୟ ତ ବେଦରଦୀ 

      କଥା ତା'ର କଟୁ ସତ୍ୟ 

          ବୁଝେନି ସେ ଅନ୍ତରର ଦୁଃଖ 

ଅଫେରା ରାଇଜେ ଯେବେ 

      ଚାଲିଯାଏ ପର କରି 

          କେହି ଜଣେ ଆପଣାର ଲୋକ ll

କେମିତିକା ଜୀବନ ଏ 

      କେମିତିକା ସଂସାର 

          ଛକି ଶୂନ ଲୁଚକାଳି ଖେଳ 

ବୁଡି ଯାଏ ସୋଲ ଏଠି 

       ଭାସି ଉଠେ ପଥର 

          ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଗଡିଯାଏ ବେଳ ll

କିଛି କଥା ରହିଯାଏ 

       ସ୍ମୃତି ହୋଇ ଏ ମନରେ 

         ଭୁଲି ତ ପାରେନି ଆଖି 

ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ସରିଯାଏ 

       ଏ ଜୀବନ ଚଲାବାଟ 

         ରହିଯାଏ କିଛି ପୁଣି ବାକି ll

ସେଇ ହସ ହସ ମୁହଁ 

       ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଅବେଳରେ 

          ଶୂନ୍ୟତାରେ ଯାଏ କେବେ ହଜି 

ଅଫେରା ରାଇଜୁ ସେ'ତ 

       ଆଉ କେବେ ଫେରେ ନାହିଁ 

          ଯେତେ ତାକୁ ହେଉଥିଲେ ଖୋଜି ll

ସବୁ ଆଶା ସବୁ ସ୍ବପ୍ନ 

       ରହିଯାଏ ଅଧା ହୋଇ 

          ସରିଯାଏ ଖୁସିର ସଂସାର 

ସ୍ମୃତି ହୋଇ ରହିଯାଏ 

       ସେ ଦିନର କଥା ସବୁ 

          ସମୟଟା ଏଡିକି ନିଷ୍ଠୁର! ll

ଖୋଜିଲେବି ମିଳେନାହିଁ 

       ଭାବିଲେ ବି ଫେରେ ନାହିଁ 

          ସେଇ ହସ ସେଇ ମୁହଁ ଆଖି 

ରହିଯାଏ ଦୁଃଖ କିଛି 

       ଏ ଜୀବନ ଚଲାବାଟେ 

           କିଛି କଥା ରହିଯାଏ ବାକି ll