ଶ୍ରାଦ୍ଧ ବେଶ

ମାନବୀୟ ଲୀଳା କର ହେ ଠାକୁରେ

ଶିଖାଅ ମାନବେ ରୀତି ଓ ନୀତି

ପିତୃ ପୁରୁଷ ଙ୍କ ଦୀପଦାନ ପରା

ଆମ ସଂସ୍କୃତିର ଅତୁଟ ରୀତି ।

ତିନି ଦିନ ଧରି କର ଦୀପଦାନ

ଚାରିଯୁଗ ପାଇଁ ହେ ଜଗନ୍ନାଥ

ମାର୍ଗଶୀର କୃଷ୍ଣ ଚତୁର୍ଦ୍ଦଶୀ ରୁ ଯେ

ପ୍ରତିପଦା ଦିନ ହୁଅଇ ଅନ୍ତ ।

ସମ୍ପର୍କ ସୂତ୍ରକୁ ନିଜେ ଶକ୍ତ କରି

ଦୁନିଆକୁ ଦିଅ ଅପୂର୍ବ ବାର୍ତ୍ତା

ଦେବ ଦୀପାବଳି ନାମେ ଖ୍ୟାତ ପରା

ପିତୃ ପୁରୁଷଙ୍କ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ବାରତା ।

ସଂସ୍କୃତିର ଧରୋହର ଜଗନ୍ନାଥ

ଅପୂର୍ବ ତୁମର ପୁଷ୍ଟ ଆଦର୍ଶ

ପିତୃ ପୁରୁଷଙ୍କ ଶ୍ରଦ୍ଧା ର ତର୍ପଣ

ତୁମେ ତ ଠାକୁରେ ଶିଖାଇ ଅଛ।

ମାର୍ଗଶୀର କୃଷ୍ଣ ଚତୁର୍ଦ୍ଦଶୀ ଦିନ

ଅଦିତି କଶ୍ୟପ ଶ୍ରଦ୍ଧାର ଶ୍ରାଦ୍ଧ

ସତ୍ୟ ଯୁଗ କଥା ମନେ ପକାଅ ହେ

କଳା ଠାକୁର ମୋ ଯୁଗପୁରୁଷ ।

ଅମାବାସ୍ୟା ଦିନ ତ୍ରେତୟା ର କଥା

ଦଶରଥ ତିନି ମାତାଙ୍କ ଶ୍ରାଦ୍ଧ

ରାମ ଅବତାର ବତାଏ ଯେ ମାର୍ଗ

ଜୀବନରେ କିବା କରିବା ଶୁଦ୍ଧ ।

ପ୍ରତିପଦା ଦିନ ଦ୍ଵାପର କଳିର 

ନନ୍ଦ, ବସୁଦେବ, ଦେବୀ ଯଶୋଦା

ଦେବକୀ ,ରୋହିଣୀ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଦିଅ ପ୍ରଭୁ

ଇନ୍ଦ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ପୁଣି ଗୁଣ୍ଡିଚା ମାଆ ।

ନାଗପୁରୀ ଶାଢୀ ଚାଦରେ ସଜ୍ଜିତ

ଶ୍ଵେତ ବସ୍ତ୍ର ଆହା କି ଶୋଭାବନ

ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ଅଳଙ୍କାର ନଳୀଭୁଜ ପୁଣି

ମସ୍ତକରେ ଶିରୀକପଡ଼ା ପୁଣ ।

ହରିଡା ମାଳିରେ ଗଳା ଶ୍ରୀ ମଣ୍ଡନ

ଅଣ୍ଟାରେ ଲଗାଇ କମର ପଟି

କି ସୁନ୍ଦର ଆହା ଶ୍ରାଦ୍ଧ ବେଶ ପ୍ରଭୁ

ମନରେ ଉତୁରେ ଶାଶ୍ଵତ ଶାନ୍ତି ।

ସନ୍ଧ୍ୟା ଧୂପ ପରେ ଶ୍ରାଦ୍ଧର ଆରମ୍ଭ

ରତ୍ନ ବେଦୀ ତଳେ ରୀତ ନୀତିରେ

ଆଲୋକ ମାଳାରେ ମନ୍ଦିର ଝଲସେ

ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣିମ କାନ୍ତି ଯେ ବିସ୍ତାରୁଥାଏ ।

ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ରୀତି ତ ଅରୁଆ ଚାଉଳ

ରମ୍ଭା ବୃକ୍ଷ ଅଙ୍କା ହୋଇ ଯେ ଥାଏ

ଜନଶୃତି ଅଛି ସେଇ ଚାଉଳ ଯେ

ବନ୍ଧ୍ୟା ଦୋଷ ପରା ନିବାରି ଥାଏ ।

ମଦନ ମୋହନ ଚଳନ୍ତି ପ୍ରତିମା

ସଙ୍ଗେ ଥାଆନ୍ତି ଶ୍ରୀଦେଦୀ ଭୂଦେବୀ

ଜଗନ୍ନାଥ ବଲ୍ଲଭ କୁ ଯେ ଯାଆନ୍ତି

ବିମାନେ ବସିଣ ପ୍ରଭୁ ମୁରାରୀ ।

ଶ୍ରାଦ୍ଧ ନୀତି ସାରି ଫେରନ୍ତି ମନ୍ଦିର

ତ୍ରିସନ୍ଧ୍ୟା ଦୀପ ଯେ କି ମନୋରମ

ତିନି ଠାକୁର ଙ୍କ ଅପୂର୍ବ ମୂରତି

ଦେଖା ଯାଉଅଛି କି ଅନୁପମ ।

ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ଶ୍ଵେତ ବସ୍ତ୍ର ସଙ୍ଗେ

ହଳଦିଆ ଧଡି କି ଶୋଭାବନ

ବଳଭଦ୍ରଙ୍କର କଳା ଧଡ଼ି ଶାଢୀ

ଦେଖିଲେ ନୟନ ହୁଅଇ ଧନ୍ୟ ।

ସୁଭଦ୍ରା ଭଉଣୀ ଶ୍ଵେତ ସଙ୍ଗେ ନାଲି

ହଳଦୀ ମୁଖୀଙ୍କ ଶୋଭା ଅପୂର୍ବ

ଚର୍ମଚକ୍ଷୁ ଥରେ ଦର୍ଶନ ଦର୍ଶନ କରିଲେ

ପାପ ତାପ ନାଶେ ଏଇ ଜନ୍ମର ।

ଯୁଗବତାରୀ ହେ ବେଶରେ ବେଶରେ

ଜୀବନକୁ ଦିଅ ତତ୍ତ୍ଵ ପରଶି

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ବସି ମାନବୀୟ ଲୀଳା

କରୁଛ ତୁମେ ହେ ଦାରୁ ଗୋସାଇଁ ।

ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ତୁମର ସଂସ୍କୃତିର ଧାରା

ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ଅଟଇ ଯେ ପରଂପରା

ରୀତିରେ ନୀତିରେ ଚାରିଯୁଗ କଥା

ଅଦ୍ଭୁତ ତୁମର ବିଚାର ଧାରା ।

କେବେ ଭକତର ପିତା ରୂପେ ଉଭା

କେବେ ଅବା ସଖା କେବେ ତ ସଖୀ

କେବେ ପୁଣି ପୁତ୍ର କେବେ ଅବା ମାତା

ଭାବମୟ ତୁମେ ଭାବ ବାରିଧି ।

ଶ୍ରଦ୍ଧାର ଶ୍ରାଦ୍ଧରେ ତୁମେ ବାହାରିଛ

ପିତୃ ପୁରୁଷଙ୍କୁ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଯେ ଦିଅ

ଦେବ ଦୀପାବଳି ନାମେ ଖ୍ୟାତ ପରା

ଦୀପ ଜାଳି ଶ୍ରଦ୍ଧା ପରଶି ଯାଅ ।

ଦେବ ଦୀପାବଳୀ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ହୁଏ

ଲୋକ ଦୀପାବଳି ସମାଜେ ହୁଏ

ତୁମ ପରମ୍ପରା ସଙ୍ଗେ ଏ ଦୁନିଆ

ଜଡିତ ରହିଛି ସର୍ବ କାଳରେ ।

ଦେବ ଦୀପାବଳୀ ଅପୂର୍ବ ତିଥିରେ

ନମନ କରୁଛି ବଡ଼ ଠାକୁରେ

ଏ ବିଶ୍ଵକୁ କର ଆଲୋକ ମୟ ହେ

ବିଶ୍ଵ ବାନ୍ଧି ହେଉ ପ୍ରେମ ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ ।