ମାଆ ସମଲେଇ

କୁଳୁକୁଳୁ ହୋଇ ମହାନଦୀ ବହେ

  ମଧୁର ସଙ୍ଗୀତ ଗାଇ

  କୂଳେ ବିରାଜିତା  ମାଆ ସମଲେଇ

  ଅସୀମ ମହିମା ମୟୀ ।

  ଜଗତର ରାଣୀ ଦୁଃଖ ହାରିଣୀ ମା

  ମମତା ର ପାରାବାର

  କରୁଣାମୟୀଙ୍କ କୃପା କଟାକ୍ଷ ରେ 

  ଅବସାଦ ହୁଏ ଦୂର ।

  ମାଆଙ୍କୁ ଭଜିଲେ ମାଆଙ୍କୁ ପୂଜିଲେ

  ମିଳଇ ଅପାର ଶାନ୍ତି

  ଜୀବନ ଯାତନା ଦୂର ହୋଇଯାଏ

  ମାଆ ନାମ ଗତି ମୁକ୍ତି ।

  ମାଆଙ୍କ ନାମରେ ତାଙ୍କ ବିଜେସ୍ଥଳୀ

  କ୍ଷାତ ଯେ ସମ୍ବଲପୁର

  ମହାନଦୀ କୂଳେ ଶୋଭା ପାଉଅଛି

  ମାଆଙ୍କ ଭବ୍ଯ ମନ୍ଦିର ।

ମାଆ ଙ୍କ ମନ୍ଦିରେ ପାଦ ଦେଉଦେଉ

 ସବୁ ଦୁଃଖ ଯାଏ ଚାଲି

 ଦୀପଟିଏ ଜାଳି ମାଆଙ୍କୁ ଡାକିଲେ

 ମନ ପ୍ରାଣ ଯାଏ ପୁରି ।

ମାଆଙ୍କ ସିନ୍ଦୂର ମଥାରେ ନାଇଲେ

ନଥାଏ କାହାକୁ ଡର

ବାଟ ଭାଙ୍ଗି ଯାଏ ସବୁ ଝଡଝଞ୍ଜା

ବିପଦ ହୁଅଇ ଦୂର ।

ସମଲେଶ୍ଵରୀ ଙ୍କ କଥା ବଖାଣିଲେ

ପୋଥି ଟିଏ ହୋଇଯିବ

ଶୁଣୁଥିଲେ ଯମା ଶେଷ ହେବନାହିଁ

ନୂଆ ନୂଆ ଲାଗୁଥିବ ।

ଷୋଡ଼ଶ ଶତାବ୍ଦୀ କଥାଟି ଯେ ଏହା

ଚୌହାନ ବଂଶର ରାଜା 

ରାଜ୍ୟ ରାଜଧାନୀ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପାଇଁକି

ଖୋଜୁଥିଲେ ଏକ ଜାଗା ।

ଶକ୍ତି ଉପାସକ ଥିଲେ ସେହି ରାଜା

ନାମ ବଳରାମ ଦେବ

ଯାହାଙ୍କ ଆଗରେ ଜଗତ ଜନନୀ 

ହୋଇଥିଲେ ଆବିର୍ଭାବ ।

ରାଜା ଥିଲେ ଯେଣୁ ଶକ୍ତି ଉପାସକ

ମାଆ ତାଙ୍କୁ ଦେଖାଦେଲେ

ମାଆଙ୍କୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରି ବଳରାମ

ପୂଜାର ବ୍ୟବସ୍ଥା କଲେ ।

ମହାନଦୀ କୂଳେ ଗାଁ ଟିଏ ଥିଲା

ନାମ ତାର ଚର୍ତ୍ତପୁର

ପାତ୍ର ମନ୍ତ୍ରୀ ସାଥେ ରହିଥାନ୍ତି ରାଜା

ପକାଇ ତାଙ୍କ ଶିବିର।

ପ୍ରତିଦିନ ରାଜା ମହାନଦୀ କୂଳେ

ପ୍ରାତ ଭ୍ରମଣ କରନ୍ତି

ସାଥିରେ ତାଙ୍କର ଶିକାରୀ କୁକୁର

ଦଳଟିଏ ରହିଥାନ୍ତି ।

ଦିନେକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଘଟଣା ଘଟିଲା

ରାଜା ହେଲେ ଆଶ୍ଚମ୍ବିତ

କୁକୁର ପହ୍ଲଙ୍କୁ ଠେକୁଆ ଟିଏତ

କରିଦେଲା ପରାହତ ।

ଠେକୁଆ କୁ ଦେଖି ଶିକାରୀ କୁକୁର

ପଛଘୁଞ୍ଚା ସବୁ ଦେଲେ

ଖାଦ୍ୟ ଖାଦକଙ୍କୁ ଡରାଉଛି ଦେଖି

ରାଜା ତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ ।

ମନେମନେ ରାଜା ହୋଇଲେ ନିଶ୍ଚିତ

ସ୍ଥାନର ମହିମା ସେତ

ଦୁର୍ବଳ ଯେଉଁଠି ସବଳକୁ କରେ

ସହଜରେ ପରାଜିତ।

ଜଙ୍ଗଲ ରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ଥାନରେ ରାଜନ

ଏକାନ୍ତେ ଭାବିଲେ ବସି

ମହାଶକ୍ତି ଙ୍କର ବିଜେସ୍ଥଳୀ ତହା

ଶୂନ୍ୟ ବାଣୀ ହେଲା ଆସି ।

ତହୁଁ ବଳରାମ ଘେନି ଲୋକବଳ

ସ୍ଥାନଟିକୁ ସଫାକଲେ

କାହିଁ ରହିଛନ୍ତି ମାଆ ମହାମାୟୀ

ଖୋଜିବାରେ ଲାଗିଗଲେ ।

ନଦୀ କୂଳେ ଥିଲା ଶିମିଳି ଗଛଟି

ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର ତୋରା

ସେହି ଗଛ ମୂଳେ ଶିଳା ମୂର୍ତ୍ତି ରୂପେ

ମାଆ ରହିଥିଲେ ପରା ।

ମାଆଙ୍କୁତ ପାଇ ରାଜା ବଳରାମ

ଆନନ୍ଦେ ଅଧୀର ହେଲେ

ଅସୀମ ମହିମା ମହିମା ମୟୀ ସେ

ରାଜା ଅନୁଭବ କଲେ ।

ଶିମିଳି ଗଛର ମୂଳରୁ ମାଆତ

ହୋଇଥିଲେ ଯେଣୁ ପ୍ରାପ୍ତ

ସେ ସମଲେଶ୍ଵରୀ ଭାବରେ ସେଦିନୁ

ଜଗତେ ହୋଇଲେ କ୍ଷାତ ।

ଶ୍ରଦ୍ଧା ରେ ଭକତେ ମାଆଙ୍କୁ ଡାକନ୍ତି

ମାଆ ମାଆ ସମଲେଇ

ଭକତଙ୍କ ଡାକ ଭକତ ବତ୍ସଳା

କାନଡ଼େରି ଶୁଣିଥାଇ ।

ସ୍ନେହମୟୀ ମାଆ ମମତାଯୟୀ ସେ

ଆଦିମୂଳ ଆଦିମାତା 

ବେଳ ଅବେଳରେ ଭକ୍ତି ରେ ଡାକିଲେ

ଶୁଣିଥାନ୍ତି ମନ କଥା ।

ମାଆଙ୍କ ପାଇଁକି ମନ୍ଦିର ପ୍ରତିଷ୍ଠା

ବଳରାମ ଦେବ କଲେ

ବର୍ଷ ସାରା ପୂଜା ଅରଚନା ପାଇଁ 

ବ୍ୟବସ୍ଥା ସେ କରିଗଲେ ।

ମାଆଙ୍କ ପୂଜକ ଜାତିରେ କ୍ଷତ୍ରିୟ

ନିଷ୍ଠାରେ କରନ୍ତି ପୂଜା

ପିଢ଼ି ରୁ ପିଢ଼ିକୁ ବିଧି ପାଳୁଛନ୍ତି 

ଉଡ଼ାଇ ମାଆଙ୍କ ଧ୍ଵଜା ।

ତେର ଫୁଟ ଉଚ୍ଚ ସମଲେଇ ଙ୍କର

ଅପୂର୍ବ ଶିଳା ମୂରତି

ଶୋଭା ସୁଶୋଭିତ ମନ୍ଦିରରେ ମାଆ

ପୂଜା ସେତ ପାଉଛନ୍ତି ।

ମାତାଙ୍କ ମୁଖରେ ସାରା ବରଷତ

ସିନ୍ଦୂର ହୁଅନ୍ତି ମାଖି

ରକ୍ତବର୍ଣ୍ଣା ତେଣୁ ଦିଶୁଥାନ୍ତି ମାଆ

ଧନ୍ୟ ହୁଏ ତାଙ୍କୁ ଦେଖି ।

ବ୍ରାହ୍ମ ମୂହୁର୍ତ୍ତ ରେ ଫିଟଇ ଦେଉଳ

ଆରମ୍ଭ ହୁଅଇ ପୂଜା

ସ୍ନାନ ବିଧି ପରେ ମାଆ ସମଲେଇ 

ଫୁଲରେ ହୁଅନ୍ତି ସଜ୍ଜା ।

ବେଶ ସରିଗଲେ ବାଳଭୋଗ ଲାଗେ

ହୁଏ ଆଳତି ଅର୍ପଣ

ନିତି ମଧ୍ୟାହ୍ନ ରେ ମାଆଙ୍କର ଭୋଗ

ସୁସ୍ବାଦୁ ଅନ୍ନ ବ୍ୟଞ୍ଜନ ।

ସଞ୍ଜ ନଇଁଗଲେ ସଞ୍ଜ ଆଳତି ରେ

ତଉଦିଗ ଉଛୁଳଇ

ଦେଉଳ ଦୁଆରେ ହୁଅଇ ଗହଳି

ଆଳତି ଦର୍ଶନ ପାଇଁ।

ରାତିରେ ହୁଅଇ ପୁଣି ଅନ୍ନ ଭୋଗ

ଧୂପ ଦୀପ ବନ୍ଦାପନା 

ପହୁଡନ୍ତି ମାଆ ରତ୍ନ ପଲଙ୍କ ରେ

ଦେଉଳେ ପଡ଼ଇ ତାଲା ।

ମାଆଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପାଇଁକି ଦେଉଳେ

ଗହଳୀ ହୁଅଇ ନିତି

ସାରା ରାଜ୍ୟ ପୁଣି ରାଜ୍ୟ ବାହାରୁତ

ଭକ୍ତ ମାନେ ଆସିଥାନ୍ତି।

ବାରମାସେ ହୁଏ ତେର ପରବ ତ

ଉଛୁଳେ ମାଆଙ୍କ ପୀଠ

ନୂଆ ଖାଇ ଆଉ ମହାଳୟା ପୁଣି

ଦଶହରା ପୂଜା ଶ୍ରେଷ୍ଠ।

ପବିତ୍ର ଭାଦ୍ରବ ଶୁକ୍ଳ ପଞ୍ଚମୀରେ

ପଶ୍ଚିମ ରେ ନୂଆଖାଇ

ରାତି ନପାହୁଣୁ ସମଲେଇ ଙ୍କର

ପୀଠ ପରା ଉଛୁଳଇ ।

ହଜାର ହଜାର ସଂଖ୍ୟାରେ ଶ୍ରଦ୍ଧାଳୁ

ମାଆଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରି

ନବାନ୍ନ ଭକ୍ଷଣ କରନ୍ତି ସେମାନେ

ପ୍ରିୟ ପରିଜନ ଧରି ।

ମହାଳୟା ଦିନ ମାଆ ସମଲେଇ

ହୁଅନ୍ତି ଧବଳ ମୁଖୀ

ଧନ୍ୟ ହୋଇଥାନ୍ତି ଭକତ ସକଳେ

ସେ ଅପୂର୍ବ ରୂପ ଦେଖି ।

ପୂର୍ବ ରାତି ଠାରୁ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ

ଚାଲେ ସବୁ ଗୁପ୍ତ ନୀତି

ଚନ୍ଦନ ଚର୍ଚ୍ଚିତ ହୋଇ ସମଲେଇ

ହୁଅନ୍ତି ଧବଳମୁଖୀ ।

ସମଲେଇଙ୍କର ଧବଳ ମୁଖକୁ 

ଦରଶନ କଲେ ଜାଣ

କଥା ଅଛି ଏହା ମିଳିଥାଏ ସେତ

ଗଙ୍ଗା ସ୍ନାହାନ ର ପୁଣ୍ୟ।

ଦୁଇଦିନ ଯାଏ ଧବଳ ମୁଖରେ

ଦର୍ଶନ ଦିଅନ୍ତି ମାତ

ଦେଶବିଦେଶରୁ ଭକ୍ତେ ଆସିଥାନ୍ତି

ଦେଖିବାକୁ ସେହି ରୂପ ।

ଭାଇ ଜିଉନ୍ତିଆ ଦିନରୁ ଆରମ୍ଭ

ପୀଠେ ପୀଠ ଦଶହରା

ହୁଅଇ ଷୋଡ଼ଶ ଉପଚାରେ ପୂଜା

ଭକ୍ତ ଦେଖି ଆତ୍ମହରା ।

ପ୍ରତିଦିନ ହୁଏ ବଳି ଅରପଣ

ହୁଅଇ ବିଶେଷ ପୂଜା

ମଙ୍ଗଳମୟୀଙ୍କ ମହିମା ଗାନ ରେ

ଚଉଦିଗେ ଉଡେ ଧ୍ବଜା ।

ମାଆ ସମଲେଇ ପ୍ରତି ଓଡ଼ିଆ ଙ୍କ

ହୃଦୟେ କରନ୍ତି ବାସ

ତାଙ୍କ କରୁଣା ରେ ଓଠରେ ଆମର

ଉକୁଟି ଉଠଇ ହସ ।

ଜୟଜୟଜୟ ମାଆ ସମଲେଇ

ଶତ ପ୍ରଣିପାତ ପଦେ

ଦୋଷ ଥିଲେ କ୍ଷମା କରିବ ଜନନୀ

ଏତିକି ମିନତି ପାଦେ ।