କାଳିଜାଇ

ମାଆ କାଳିଜାଇ ଲୋ ମାଆ କାଳିଜାଇ

ଚିଲିକା ଜଳ ଉଛୁଳେ ତୁମ ନାଁ ଗାଇ ।

କାଳିଜାଇ ଦ୍ବୀପ ବଣ ପରବତ

ତୁମରି ନାଁ ରେ ସବୁ ଜଗତେ ଖ୍ଯାତ ।

ତାଳତମାଳରେ ଭରା ସ୍ଥାନ ସୁନ୍ଦର

ସୁନ୍ଦର ତୁମର ସେହି ପୂଣ୍ୟ ମନ୍ଦିର ।

ମଝି ଚିଲିକା ରେ ମାଆ ବିଜେ କରିଛ

ଭକ୍ତଜନଙ୍କର ତୁମେ ମନ ମୋହୁଛ ।

ତୁମ ଦରଶନ ପାଇଁ ନାଆରେ ବସି

ଭକତେ ଆସନ୍ତି ତୁମ ନାଁ କୁ ଘୋଷି ।

ଦିଗହଜା ଜଳରାଶି ପାଏନି ଆଖି

ଅଥଳ ଜଳରେ ଡଙ୍ଗା ଆକାଶେ ପକ୍ଷୀ ।

ଗଭୀର ଗଣ୍ଡରେ ନାଆ ପହଞ୍ଚେ ଆସି

ଯେତିକି ଲାଗଇ ଡର ସେତିକି ଖୁସି ।

ଢେଉରେ ନାଚିନାଚି ଭାଷୁଥାଏ ନାଆ

ଭକତେ କହୁଥାନ୍ତି ଜୟ ମାଆ ମାଆ।

ଦୀପରେ ଲାଗିଲେ ନାଆ ମନ ଉଛନ

କରିବା ପାଇଁକି ତୁମ ଦିବ୍ୟ ଦର୍ଶନ ।

କାଳି ଆଉ ଜାଇ ତୁମେ ଭଉଣୀ ଦୁଇ

ମହିମାମୟୀ ଗୋ ତୁମେ ଭାରି ସିନେହୀ ।

କାଳିଜାଇ କାହାଣୀ ସେ ଅପୂର୍ବ କଥା

ଶୁଣୁଶୁଣୁ ଆଖି ହୁଏ ଲୁହରେ ତିନ୍ତା ।

ଚିଲିକା କୂଳର ଏକ ଛୋଟିଆ ଗାଁ

ସେ ଗାଁର ଝିଅଟିଏ ଜାଇ ତା ନାଁ ।

ଶାଶୂଘର ତାର ପାରିକୁଦ ଗଡରେ

ପାରିକୁଦ ଦ୍ବୀପ ଟି ମଝି ଚିଲିକାରେ ।

ଶାଶୂଘର ନାଁ ଶୁଣି ଛାନିଆ ଜାଇ

ବାପା ଭାଇଙ୍କୁ ସେ ଧରି କାନ୍ଦି ଗଡଇ ।

କାହିଁ କେତେ ଦୂର ସେତ ଆଖି ପାଏନି

ଚାରିଆଡେ ପାଣି ଆଉ କିଛି ଦିଶେନି ।

ବାପା ମୁଁ ତୁମର କିଦୋଷ କରିଥିଲି

ଚିଲିକା ମଝିକୁ ଦେଉଛ ମୋତେ ଠେଲି ।

ମଲେଗଲେ ଡାକ ମୋର ଶୁଭିବ ନାହିଁ

ଥରେ ଗଲେ ଲେଉଟିବା ବାଟ ବା କାହିଁ !

ଏନ୍ତୁଡିଶାଳୁ ବୋଉଲୋ ଦେଲୁନି ମାରି

ପଠାଇଦେଉଛୁ ସାତଦରିଆ ପାରି ।

ମୋ ଦୁଃଖ ଶୁଣିବ ଏକା ଚିଲିକା ପାଣି

ଲୁହରେ ହୋଇବ ସିଏ ଆହୁରି ଲୁଣି ।

ବୁଝାଇ ଝିଅ କୁ କଲେ ସଭିଏ ସଜ

ଉଛୁର ହୋଇଲେ ତେଣେ ହୋଇବ ସଞ୍ଜ ।

ବାପାଙ୍କ ସାଥେ ଜାଇ ଯାଏ ଶାଶୁଘର

ଗାଁ ଗଣ୍ଡା ହେଉଥାଏ ଆଖିରୁ ଦୂର ।

ଅକାତ କାତ ପାଣିରେ ଭାଷଇ ନାଆ

ଅନୁକୂଳ ପବନରେ ତଲେଇ ଠିଆ ।

ଜାଇର ଆଖିରେ ଭରା ଆଖିଏ ଲୁହ

କିଏସେ ବୁଝିବ ତାର ମନର କୋହ !

ବାପା ଭାବୁଥାନ୍ତି ବୋଧେ ଲାଗୁଛି ଡର

ନାଆରେ ବସିଛି ଜାଇ ପ୍ରଥମ ଥର ।

ବାପା କହୁଥାନ୍ତି ଆରେ ନାଉରୀ ପୁଅ

ଭଲକରି ନାଆ ବାହା ଡରୁଛି ଝିଅ ।

ହସିହସି ନାଉରିଆ ଆହୁଲା ମାରେ

ପୂବେଇ ପବନେ ମଙ୍ଗ ସଳଖି ଧରେ ।

ପାଗ ଥିଲା ଅନୁକୂଳ ଯାତରା ଶୂଭ

କିଏ ଜାଣିଥିଲା ପୁଣି ଏମିତି ହେବ !

ସହସା ଆସିଲା ଝଡ ତୋଫାନ ମାଡି

ବରଷିଲା ମେଘ କରି ଭୀଷଣ ରଡି ।

ଡଙ୍ଗା ହେଲା ଟଳମଳ ଝଡ ଦାଉରେ

ଦେଖାଯାଏ ନାହିଁ କଛି ଘନ ଅନ୍ଧାରେ ।

ସୁଭୁଥାଏ ଯାହା ଖାଲି ବିକଳ ରଡି

ଗର୍ଜନ କରୁଥାଏ ମେଘ ଘଡଘଡି ।

ଝଡ ଚାଲିଗଲା ଯେବେ ବାଟରେ ତାର

ଆକାଶ ନିର୍ମଳ ହେଲା ପବନ ସ୍ଥିର ।

ନାଉରିଆ ମଙ୍ଗ ଧରି ନାଆ ମେଲିଲେ

ଧୀରେଧୀରେ ଜାଇ ବାପା ଆଖି ଖଲିଲେ।

ସମସ୍ତେ ଅଛନ୍ତି ହେଲେ କେଉଁଠି ଜାଇ

ଝିଅ କୁ ସତେକି ଝଡ ନେଲା ଛଡେଇ ।

କାନ୍ଦିକାନ୍ଦି ବାପା ତାର ହେଲେ ଅଧିର

ଜାଇ ବିନା ଏକା ସିଏ ଫେରିଲେ ଘର ।

ଚିଲିକା ପାଣିରେ ଜାଇ ଉଭେଇ ଗଲା

ଆତ୍ମା ତାର ଦେବୀ ରୂପେ ଘୂରି ବୁଲିଲା ।

ତାର ହସ କାନ୍ଦ ନିତି ଶୁଭେ ସେଇଠି

ସଲିଳ ସମାଧି ଜାଇ ନେଲା ଯେଉଁଠି ।

ସେ ଶବଦ କାନେ ଯାର ବାଜେ ସେଇଠି

ହାତଯୋଡି ଜଣାଏ ସେ ଭକ୍ତି ପ୍ରଣତି ।

ଜାଇ ହେଲା କାଳିଜାଇ ଦେବି ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ

କାଳିଜାଇ ନାମେ ଦ୍ବୀପ ହୋଇଲା କ୍ଷାତ ।

ପାରିକୁଦ ରାଜା ତୋଳାଇଲେ ମନ୍ଦିର

ପବିତ୍ର ପବିତ୍ର ପୀଠ ଭରି ସୁନ୍ଦର ।

ଚିଲିକା ବାସୀଙ୍କୁ କାଳିଜାଇ ଭରଷା

ଅଥଳ ଜଳରେ ଶିଏ ଦେଖାନ୍ତି ଦିଶା ।

ଅସୀମ ମହିମାମୟୀ ମା କାଳିଜାଇ

କୃପା ନୟନରେ ସେତ ଅଛନ୍ତି ଚାହିଁ ।

ଭକ୍ତିରେ ଡାକିଲେ ମାଆ ଶୁଣନ୍ତି ଡାକ

ଦୟାକଲେ ମାଆ ମିଳେ ଅଶେଷ ସୁଖ ।

ସେଥିପାଇଁ ପୀଠେ ତାଙ୍କ ଗହଳୀ ନିତି

ଦେଶ ବିଦେଶରୁ ଭକ୍ତ ଶୂଅ ଛୁଟନ୍ତି ।

ମକର ସଙ୍କ୍ରାନ୍ତି ତାଙ୍କ ପରବ ବଡ

ଦିନରାତି ଶ୍ରଦ୍ଧାଳୁ ଙ୍କ ପ୍ରବଳ ଭିଡ ।

ଦ୍ବୀପ ଚାରିପାଖେ ଶହଶହ ନଉକା

ଅପୂର୍ବ ସେ ଦୃଶ୍ୟ ହସେ ରାଣୀ ଚିଲିକା ।

ଶୀତ କାକରକୁ ଭକ୍ତେ ନକରି ଭୟ

ଆସନ୍ତି ମାଆ ଙ୍କ ପାଖେ ରଖିସେ ଲୟ ।

କରୁଣା କଣାଏ ତାଙ୍କ ପାଇବା ପାଇଁ

ଭକତେ ଆସନ୍ତି ମାଆ ନାମକୁ ଗାଇ ।

ଦେଉଳ ଦୁଆରେ ଭକ୍ତ ଦୀପ ଜାଳନ୍ତି

କିଏ ମାଗେ ଶାନ୍ତି କିଏ ମାଗଇ ମୁକ୍ତି ।

ଜଗତ ଜନନୀ ମାଆ ପାଦେ ପ୍ରଣତି

ଦାଉଧକ୍କା ସହିବାକୁ ଦିଅ ଶକତି ।

ମାଆ କାଳିଜାଇ ତୁମେ ହୋଇଲେ ସାହା

ଭବଜଳୁ ତରିଯିବ ଜୀବନ ନାଆ ।।