ନିଦାଘ

ନିଜ କକ୍ଷ ପଥେ ବର୍ତ୍ତୁଳ ପୃଥିବୀ

ପରିକ୍ରମଣର କାଳେ

ରହିଲେ ଆକର୍ଷୀ ସୂରୁଜ ଆଡକୁ

କିରଣ ସଳଖ ମିଳେ ।

ଜାଳେ ରୌଦ୍ର ଖର ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଉତ୍ତାପ

ହୁଏ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଅବକାଶ 

ଲାଗଇ ଗହଳୀ ସୁଶୀତଳ ସ୍ଥାନେ

ଲଭନ୍ତି ଜନେ ସନ୍ତୋଷ ।

ନଦୀ ପୁଷ୍କରିଣୀ କୂପ ଜଳାଶୟ

ଶୁଖିଯାଏ ଜଳ ଉତ୍ସ 

ନିଦାଘ ତପନ ଅସହ୍ଯ ଗରମେ

ପ୍ରାଣ ହୁଏ ଛଟପଟ ।

ନଦୀ ଉପକୂଳ ତଟବର୍ତ୍ତୀ ସ୍ଥାନ 

ପାହାଡ ବନ ଝରଣା

ଭାରି ମଜା ଲାଗେ ଦହି ସରବତ

ଲସି ଲେମ୍ବୁ ବେଲପଣା ।

ରହନ୍ତି ଧନିକ ଶଇଳ ନିବାସେ 

କରନ୍ତି ମଜା ମଉଜ 

ଗୃହରେ ତାଙ୍କର ଶୀତତାପ ଯନ୍ତ୍ର 

ବାଧେ ନାହିଁ ଖରା ତେଜ ।

ଗାଆଁ ଚାଳଘର ଝାଟିମାଟି କାନ୍ଥ 

ଲାଗେ ଭାରି ଶାନ୍ତିପ୍ରଦ

ହେଉ ଯେତେ ଟାଣ ମୁଣ୍ଡ ଫଟା ଖରା

କରିପାରେ ନାହିଁ ଭେଦ ।

ପଲ୍ଲୀ ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳ ନଦୀତଟେ ହୁଏ 

ପନିପରିବାର ଚାଷ

ସେଚନ କରନ୍ତି ଜଳରେ ଜମିକୁ

ଉଠାପକା ତେଣ୍ଡାବାଂଶ ।

ନିଦାଘେ ଶୀତଳ ଲାଗେ ଆମ୍ବତୋଟା

ବଟ ଓ ଅଶ୍ବସ୍ତ ଛାୟା

ନଥିଲେ ନିଦାଘ ସଞ୍ଚରି ଆଦ୍ରତା

ବର୍ଷନ୍ତା କି ମେଘ ଟୋପା ?