ନଦୀ

କୁଳୁକୁଳୁ ନାଦେ ବହିଯାଅ ଧୀରେ

ମାଟିର ଛାତିକୁ ଚିରି

ପାହାଡ଼ ଦେଶରୁ ଝରି ଆସୁଥାଅ

ଆଗୋ ପାହାଡ଼ି ସୁନ୍ଦରୀ ।

ଅତି ମନୋରମ ତୁମ ଦୁଈକୂଳ

ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର ଭରା

ତୁମ ସ୍ପର୍ଶ ପାଇ କୃଷକ ଆନନ୍ଦେ

ହରାଭରା କରେ ଧରା ।

ଗଜପରି ତୁମ ଅଙ୍କାବଙ୍କା ଚାଲି

ଚୋରାଏ ସଭିଙ୍କ ମନ

କେତେ କେତେ ସ୍ଥାନେ ଘଞ୍ଚ ଜଙ୍ଗଲ ତ

କେତେ ଦର୍ଶନୀୟ ସ୍ଥାନ ।

କେବେ ଜନନୀ ରୂପେ ବହୁ ଜୀବକୁ

ଦେଇଥାଅ ବାସସ୍ଥାନ

ଆଉ କେବେ କ୍ରୋଧେ ଚୁରମାର କର

ଗରିବ ଆଖିର ସ୍ୱପ୍ନ ।

ତୁମ ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ବେ ଗଢ଼ି ଉଠିଥାଏ

କେତେଯେ ଗାଆଁ ସହର

ପର୍ଯ୍ୟଟନସ୍ଥଳୀ ଅବବାହିକା ଯେ

ବଢାଏ ମାନ ଦେଶର ।