ମୂରଲୀ ଡାକୁଛି ରାଧା ରାଧା

ମୂରଲୀ ଡାକୁଛି   ରାଧା ରାଧା ବୋଲି

     ଉଚ୍ଚାଟେ କେଳି କଦମ୍ବ

ଚାଲ ପ୍ରିୟ ସଖୀ    ଲଳିତା ବିଶାଖା

     ନ କର ଆଉ ବିଳମ୍ବ ।

ବହୁଛି ଉଜାଣି    ଜୀବନ ଯମୁନା

     ନୀଳଆଶା ନୀଳସ୍ୱପ୍ନ

ଦିଶେ କୃଷ୍ଣ ମୟ   ତା ନୀଳ ତରଙ୍ଗ

      ଉଚ୍ଛନ୍ନ କରଇ ମନ ।

ନାଚୁଅଛି ଝୁମି     ମୟୂର ଚନ୍ଦ୍ରିକା

      ବାସେ ଦୟଣାରମାଳ

ପାଟ ପୀତାମ୍ବରୀ   ନଟବର ବେଶେ

      ମୋହନ ମୂରଲୀଧର ।

ଦେଖିବା ନିରେଖି   ତା ନାଲି ଅଧର

      ଚେନାଏ ମଧୁର ହସ

ମହକି ଉଠୁଛି    ପଦ୍ମପାଦୁ ତାର

     ଅଗରୁ ଚନ୍ଦନ ବାସ ।

ଅମୃତ ସୁନ୍ଦର   ପ୍ରେମ ମଧୁମୟ

     ସୁମଧୁର ରସରାସ

କୃଷ୍ଣ ପ୍ରାଣଧନ    କୃଷ୍ଣ ହିଁ ଜୀବନ

      କୃଷ୍ଣଭାବ ଅବିନାଶ ।

ଆସ ଆସ ସଖୀ   ନ କର ଉଛୁର

     ହୋଇଯିବା ଏକାକାର

ସୁମରିବା ନାମ   ନାଚିବା ଗାଇବା

     ଭଜି କୃଷ୍ଣ ନାମ ସାର ।