ମୋହ ମାୟାଜାଲ

କାହିଁ ବାଇ ମନ

ମୋହ ମାୟାଜାଲରେ

ହେଉଛୁ ଏତେ ଆଚ୍ଛନ୍ନ

ଜାଣିଛୁ ଜୀବନ ଅଢେଇ ଦିନର

ତଥାପି ପାପ ପଙ୍କେ ପଶୁ ତୁ' ନିତିଦିନ ।

ସବୁକୁ କହୁଛୁ

ତୁ' ମୋହର ମୋହର

ଜୀବ ଗଲାବେଳେ କେହି ନଥିବେରେ

ଧର୍ମ ଖାଲି ହେବ ସାର

ଭାଇ ବନ୍ଧୁ ସବୁ ଓଳିଏ ବେଳାଏ

କାନ୍ଦିବେରେ ତୋ' ପାଇଁ

ଜୀବ ଗଲେ ଚାଲି ସାଉଁଟିବେ ଧନ

କୋଉଠି କଅଣ ଯାଇଛୁ ଥୋଇ ।

ମିଛ ମରୀଚିକା ପରାଏ ଜୀବନ

ଛାଇ ଆଲୁଅର ଖେଳ

ଅଧର୍ମ ପଥରେ ପଥିକ ନ ହୋଇ

ସାଉଁଟୁ ଧରମ ବଳ

ମୋହର ମାୟାଜାଲରେ ନହୋଇ ଆବଦ୍ଧ

ଧର୍ମ ପଥେ ଚାଲି ଦେଏଖେ ଥରେ

ସୁଖ ମୟ ହେବ ଏ ଜୀବନ ପୃଷ୍ଠାଟି

ମନ ରହିବୁନି ଅନ୍ଧାରରେ ।

ଯାହାକୁ ଭାବୁଛୁ

ପୁଅ ଝିଅ କିମ୍ବା ଆତ୍ମୀୟ ସ୍ୱଜନ

ଯିବେନି ତୋ'ସାଥିରେ କେହି

ତଥାପି କାହିଁକି କହ ବାଇମନ

ମୋହ ମାୟାଜାଲରେ ଆଚ୍ଛନ୍ନ ହୋଇ ତୁ'

ପାପ କରିଚାଲୁ ଅନ୍ଧ ହୋଇ ।

ଛାଡି ଦେରେ

ସବୁ ଅଧର୍ମ ଅନିତୀ

ଜଳର ବୁଦ୍ ବୁଦ୍ ଜୀବନ ତୋର

ହରି ନାମ ଅଟେ ଏକାଟି ସାହାରା

ସେଥିରେ ହୋଇବୁ ସଂସାର ପାର ।