STORYMIRROR

Mishra Manasi

Children

3  

Mishra Manasi

Children

ମୋ ଗାଆଁ

ମୋ ଗାଆଁ

1 min
167



ସଞ୍ଜ ନଇଁଗଲେ ରାତି ଆସିଯାଏ

ଆକାଶରେ ତାରା ଫୁଟେ

ସକାଳ ସମୀର ସୁରୁଜ ଆଲୁଏ

ଫୁଲର ମହକ ଛୁଟେ ।


ଅନତି ଦୂରରେ ବହେ ପ୍ରାଚୀ ନଈ

କୁଳୁ କୁଳୁ ଗୀତ ଗାଇ

ଶ୍ୟାମଳ ବନାନୀ ଚଉପାଶେଘେରି

 ମୋ ଗାଆଁ ଅଛିଟି ରହି ।


ଅଙ୍କାବଙ୍କା ସେଇ ଧୂସର ପଥର

ସୀମା ସରହଦ ପରି

ସାଧନା ରେ ରତ ନୀରବ ତାପସ

 ଗଭୀର ହୃଦୟ ଧରି ।


କାହିଁ କେତେକାଳୁ ବଟ ବୃକ୍ଷଟିଏ

ପଦୁଅଁ ପୋଖରୀ ଚାହିଁ

ବିହଙ୍ଗ କଣ୍ଠରେ ତାର ଇତିହାସ

କହୁଛି ଗମ୍ଭୀର ହୋଇ ।


ଦେଵ ଦେଵ ମହାଦେଵ ସିଦ୍ଧେଶ୍ୱର

 ମୋ ଗ୍ରାମ ସିଦ୍ଧ ଦେବତା

ମୁକୁତା ଦେଇ ମୋ ଗ୍ରାମ ଠାକୁରାଣୀ

ଧରିଛି ସୁରକ୍ଷା ଛତା ।


ପ୍ରତିହାରୀ ସମ ଦୁଇ ଆମ୍ର ବୃକ୍ଷ

 ଦେବାଳୟ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ

 ସୀମାନ୍ତ ସୁରକ୍ଷା ବାହିନୀ&nbs

p;ସତେକି

 ଜଗିଛନ୍ତି ସୀମାନ୍ତରେ ।


ନାନାବିଧ ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗୀ ଫୁଲରେ

ମନ୍ଦିର ପ୍ରାଙ୍ଗଣ ପୁରେ

 ପ୍ରଭାତୁ ଫୁଲର ପସରା ଉପରେ

ପ୍ରଜାପତି ହର୍ଷେ ଝୁଲେ ।


 ଶ୍ୟାମଳିମା ଘାସ ଦୋଳିରେ ଖେଳଇ

 ଶ୍ରାବଣୀ ସାଧବ ବୋହୂ

 ପହିଲି ଆଷାଢ଼ ବାରିରେ ଭିଜାଇ

ଓଦା ପଣତ ର ଢେଉ ।


ଦିଅଁଙ୍କ ତଡ଼ାଗେ ଧବଳ କୁମୁଦ 

ଫୁଟିଜଳେ ଢଳଢଳ 

ଅମଳିନ ବିଧୁ ବିମଳ ଜୋଛନା

ଢାଳି ଦିଏ ଅବିରଳ ।


ଆମ୍ବ ବଉଳେ କୁଞ୍ଜେ ବସି ପିକ 

ଫଗୁଣ ସଙ୍ଗୀତ ଗାଏ 

ବୈଶାଖୀ ପବନ ସାଥେ କୃଷ୍ଣଚୂଡ଼ା

ଉଲ୍ଲସି ଶିହରି ଯାଏ।


ମୋ କ୍ଷୁଦ୍ର ପଲ୍ଲୀ ପ୍ରକୃତି- ସୁଷମା

ପଟାନ୍ତର ଯହିଁ ନାହିଁ 

ମାଟି ଦାଣ୍ଡ ପରେ ସେନେହର ଫୁଲ 

ନିରନ୍ତେ ବରଷୁଥାଇ।



Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Children