ମୋ ଭାଇ

ସୁନା, ରୁପା, ହୀରା, ମୋତି ମାଣିକଠୁ

     ଅଧିକ ଭାଇ ମୋହରି 

ସ୍ନେହ, ଶ୍ରଦ୍ଧା, ମମତାର, ଗନ୍ତାଘର

     ରହିଛି ତାଙ୍କଠି ପୁରି ।

ବାହାରୁ ଯେବେ ସେ ଘରକୁ ଆସନ୍ତି

    ମୋ ନାମ ଧରି ଡାକନ୍ତି

କୁଆଡେ ଗଲୁ ଲୋ ମୋ ଗେଲ୍ଲୀ ଭଉଣୀ

    ସ୍ନେହ, ଆଦରେ କୁହନ୍ତି ।

ମୋ ପ୍ରିୟ ଜିନିଷ ଜଣା ମୋ ଭାଇଙ୍କୁ

    ମନ ଜାଣି ଆଣିଥାନ୍ତି

ପାଖରେ ବସାଇ, ଆନନ୍ଦେ ଖୁଆଇ

    ମୁଣ୍ଡ ଆଉଁସି ଦିଅନ୍ତି ।

ମୋ ଦେହରୁ ଝାଳ ବୋହିଗଲେ ଭାଇ

    ଗାମୁଛାରେ ଦ୍ୟନ୍ତି ପୋଛି

ବଡ଼ ଭାଗ୍ୟବତୀ ଦୁନିଆଁ ରେ ମୁହିଁ

    ଏପରି ଭାଇ ପାଇଛି ।

ଓଷା, ବାର ଆଉ ପୁନେଇଁ ପରବେ

     ମୋ କଥା ବୁଝନ୍ତି ଆଗ

ସେଥିପାଇଁ ପରା ମୋ ସାନ ଭାଇର

     ହୁଅଇ ବହୁତ ରାଗ ।

ରାକ୍ଷୀ ବାନ୍ଧିଦେଇ ଭାଇଙ୍କ ହାତରେ

    ଫୁଲ ଚନ୍ଦନ ମୁଁ ଦେଇ

ମିଠା ଖୋଇ ଦେଇ ପ୍ରଣାମ ହୁଅଇ

    ଭାଇ ନିଅନ୍ତି କୋଳେଇ ।

ସୁନା, ରୁପା ରଙ୍ଗ ରେଶମୀ ସୂତାରେ

    ତିଆରି ହୁଅଇ ରାକ୍ଷୀ

ମମତାର ଡୋରି ଭାଇ ହାତେ ବାନ୍ଧେ

    ଭଉଣୀ ଟି ହୋଇ ସୁଖି ।

ଜଗା, ବଳିଆଙ୍କ ସୁଭଦ୍ରା ଭଉଣୀ

    ପରି ମୁଁ ନିଜକୁ ଭାବେ

ମୋ ଭାଇ ପରିକା ଭାଇ କେହି ନାହିଁ

    କହେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଗେ ।

ଠାକୁରଙ୍କ ପାଶେ ଭାଇଙ୍କର ଶୁଭ

    ମଙ୍ଗଳ ମନାସୁଥାଏ

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଏହିପରି ସୁନା ଭାଇ

    ମୁହିଁ ପ୍ରଭୁ ପାଉଥାଏ ।