ମଣିଷ ଗଛ

ସବୁଜ ଗଛଟି ଅଟେ ସ୍ୱୟଂ ପୁଷ୍ଟ

ଭୂମନସ୍କ ଅବିଚଳ

ସ୍ଥିତପ୍ରଜ୍ଞ ଭାବେ ଆହରେ କିରଣ

ବିତରଇ ଫୁଲଫଳ ।

ଦେବତା ସଦୃଶ କରିଚାଲେ ଦାନ

ପ୍ରାଣବାୟୂ ଅମ୍ଳଜାନ

ହୁଏନି ନିବୃତ୍ତ ଧରମ ପଥରୁ

ମହିଧର ମହିୟାନ ।

ପରଭୋଜୀ ପ୍ରାଣୀ ଅଟଇ ମଣିଷ

ଓଲଟ ବୃକ୍ଷ ସଦୃଶ

ତା ଶ୍ରମ ସାଧନ କର୍ମ ସମ୍ପାଦନେ

ଜୀବଶ୍ରେଷ୍ଠ ସବିଶେଷ ।

ବିନିଯୋଗ କରି ବୁଦ୍ଧି ଓ ବିବେକ

ପ୍ରଖର ଜ୍ଞାନ ବିଜ୍ଞାନ

ଶକ୍ତିଶାଳୀ ନର ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ଭୂମଣ୍ଡଳ

କରୁଅଛି ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ।

କେବଳ ଭକ୍ଷକ ହୋଇଲେ ନିଶ୍ଚୟ

ଘଟିବ ମହାପ୍ରଳୟ

ମଣିଷ ଅସ୍ତିତ୍ବ ହୋଇବ ବିପନ୍ନ

ହେଲାଣି ଜ୍ଞାନ ଉଦୟ ।

ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର ପ୍ରକୃତି କୋଳରେ

ଜୀବନ ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦ ସୁସ୍ଥ

ସବୁଜ ବଳୟ ସ୍ତର ପ୍ରାଥମିକ

ସୁରକ୍ଷା ଗୁରୁ ଦାୟିତ୍ୱ ।

ନର ପଶୁ ପକ୍ଷୀ କୀଟ ତରୁ ଲତା

ସ୍ଥାବର ଜଙ୍ଗମ ପ୍ରାଣୀ

ବିବର୍ତ୍ତନ କ୍ରମେ ନିହିତ ସ୍ୱଧର୍ମେ

ଉତ୍କର୍ଷ ସୁଗୁଣ ଗୁଣି ।

ହେଉ ଏ ବସୁଧା ଜୀବନ ଦ୍ୟୋତକ

ଉନ୍ମେଷୁ ମଣିଷ ଗଛ

ପ୍ରତିଟି ହୃଦୟ ବିକଶୁ ଦିବ୍ୟତା

ଫୁଟୁ ପୁଷ୍ପ ପାରିଜାତ ।