Library
ମନ ଯାଉଥାଏ ପୋଡ଼ି
ମନ ଯାଉଥାଏ ପୋଡ଼ି
କଳ୍ପନା ରାଜ୍ୟରେ ସ୍ବପ୍ନ ବୁଣିଥିଲି
ମହଲ ଗଢିବା ପାଇଁ
ସଜବାଜ ହୋଇ ଭାବିବା ଆଗରୁ
ଭ୍ରମରେ ପଡିଲି ଯାଇ
ପଛରେ କାହାକୁ ପାଇ
ଅଚାନକ ଦେଖି ଚମକି ପଡ଼ିଲି
ଥିଲା ମାତ୍ର ମୋର ଛାଇ ।
ଏତେଦିନ ପରେ ଜୀବନ ମୋଡରେ
ହୋଇଥିଲା ଯିଏ ଠିଆ
ଜୀବନ ସାଥିର ସାନ୍ନିଧ୍ୟରେ ଭାବ
ହେଉଥିଲା ଦିଆନିଆ
ଥିଲା ବୋଧେ ତା'ର ପ୍ରିୟା
ଲାଜରେ ଝାଉଁଳି ଥରି ଉଠୁଥିଲା
ପୁରୁଷର ଦମ୍ଭ ହିଆ ।
ଚେତା ଫେରିପାଇ ଦେଖିଲା ବେଳକୁ
ଅସଜଡା ମୋର ଘର
ଆକାଂକ୍ଷାର ପକ୍ଷୀ ଉଡିଗଲା ଦୂରେ
ଛାଡିଦେଇ ଝଡାପର
କହିଗଲା କିଛି କର
ବନ୍ଧୁର ପଥରେ ଆଗେଇ ଯିବାକୁ
ନିଜକୁ ସମ୍ଭାଳି ଧର ।
ଯାହା କିଛି ଥିଲା ସଜାଡି ଚାଲିଲି
ଦୁର୍ଗମ ଥିଲା ମୋ' ବାଟ
ସିଏ ଚାଲିଥିଲା ସହଜେ ଆଗକୁ
ଦେଖାଇ ଆପଣା ଥାଟ
ପୁରୁଷ ବୋଲି ତା' ଆଣ୍ଟ
ସରଳ ସୁଗମ ପଥେ ବଢିଯାଏ
ପାରି ହୋଇ ନାନା ଘାଟ ।
ପୁନର୍ବାର ଥରେ ଭେଟ ହେଲା ଯହିଁ
ଏକା ଯାଉଥିଲି ଚଳି
ପୁରୁଣା କଥାକୁ ଘାଣ୍ଟି ଆଉଥରେ
ସବିନୟ କରେ ଅଳି
ରହିଥାନ୍ତି ରାଣୀ ଭଳି
ମୋର ହାତ ଧରି ଜୀଇଁଥାନ୍ତା କାଳେ
ସୁଖରେ ଏହାଠୁ ବଳି ।
ମନ ଗହୀରରେ ଓହ୍ଲାଇ ସେଦିନ
ହେଲି ପୁଣି ବିଚଳିତ
ଖାଲଢିପ କେତେ ଆଖି ସାମନାରେ
କରୁଥିଲା ଭୟଭୀତ
ଜୀବନର ହାରଜିତ
ନଥିଲେ କି ଥିଲେ କାହା ସହ କିଏ
ହୋଇଥାନ୍ତା କେଉଁ ହିତ !
କିଛିଦିନ ପରେ ଶୁଣିଲି ସେ' କାଳେ
ଲଢୁଛି ମରଣ ସଙ୍ଗେ
ଜୀବନ ଯାତ୍ରାରେ ବ୍ୟାଧିଗ୍ରସ୍ତ ସିଏ
ପରାହତ କେଉଁ ଅଙ୍ଗେ
ଅସ୍ଥିରତା କୂଳ ଲଙ୍ଘେ
ହସି ପାରିଲିନି କାନ୍ଦି ପାରିଲିନି
ଜୀଇଁ ନପାରଇ ଢଙ୍ଗେ ।
ପରିଶେଷେ ଯାଇ ଠିଆ ହୋଇଗଲି
ପରମପିତାଙ୍କ ଦ୍ବାରେ
ଅଭୀଷ୍ଟ ସାଧନେ ଭୋଗରାଗ ଦେଇ
ଅଦୃଷ୍ଟ ଭାବନା ଭାରେ
ମହାକାଳ ଯେବେ ହାରେ
ଭାବିବସେ କେଉଁ ସଂଯୋଗ ବଳରେ
ମାରୁ ମାରୁ ସିଏ ତାରେ ।
ବଦଳି ଯିବା ତ ସଂସାର ନିୟମ
ଜୀବନର ଗତି ଖର
ଖବର ନଥାଇ ତଥାପି ଜାଣିଛି
ନାହିଁ ଆଉ ପୂର୍ବ ଡର
ଭଲରେ ଚାଲିଛି ଘର
ଅଲଗା ଅଲଗା ବାଟ ତ ପଡିଛି
କିଏ ନିଜ କିଏ ପର ?
ଦୂର ଲକ୍ଷ୍ୟ ଯାଏଁ ଚାଲୁ ଚାଲୁ ବାଟ
ବାରମ୍ବାର ଯାଏ ମୋଡି
କଦବା କେଉଁଠି ନୂଆ ବାଟ ଆସି
ହୋଇ ଯାଉଥାଏ ଯୋଡ଼ି
ସହଯାତ୍ରୀଟିଏ ଲୋଡି
ମନୁପୁତ୍ର ଯେବେ ଛଳମୁଖା ସାଜେ
ମନ ଯାଉଥାଏ ପୋଡି ।
