ମନ ମନ୍ଦିରରେ ଖୋଜୁଚି ମୁଁ ତୋତେ

ମନ ମନ୍ଦିରରେ ଖୋଜୁଛି ମୁଁ ତୋତେ

ପାଷାଣ ହେଲୁ କି ତୁହି

ପ୍ରତିମା ପରାୟ ବସିଗଲୁ କିବା

ପାଉନାହିଁ ଖୋଜି କାହିଁ ।

ସ୍ମୃତି ତୋର ଯେତେ ସାଇତି ରଖିଛି

ମନେ ପଡେ ମୋର ନିତି

ଭାବୁଛି କେମିତି ନୈବେଦ୍ୟକୁ ଦେବି

ପ୍ରେମ ପରାତ୍ପର ପ୍ରତି ।

ମୋ ହୃଦ ଭିତରେ ମାନସ ମନ୍ଦିରେ

ରଖିଥିବି ତୋତେ ସଦା

ଭଲ ପାଇବା ମୋ ବଞ୍ଚି ରହିଥାଉ

ଅନ୍ତରେ ନାହିଁ କି ବାଧା ।

ତୁମେ ମୋ ପ୍ରେୟସୀ ହେଇ ମତ୍ତକାଶୀ

ଆସିଥିଲ ଦିନେ ପାଶେ

ତୋର ଆଲିଙ୍ଗନ ଆବୁର ଚୁମ୍ବନ

ରହିଗଲା ଅବଶୋଶେ ।

ମୋ ଆଖି ଲୁହରେ ଭିଜିଗଲେ ଦେହ

ଖୁସି କି ରହିବୁ ତୁହି

ମୋ ପ୍ରେମ ବରଷା ହେଉ ତୋର ତୃଷା

ଢାଳୁଥିବି ତୋର ପାଇଁ ।

ଖୁସି ରଖିବାର ଇଚ୍ଛା ଥିଲା ବୋଲି

ଦେଲି ଖୁସି ତୋର ଠାରେ

ସେ ଖୁସିରେ ଯଦି ଦୁଃଖ ନଭରିଲା

ମୋ ସୁଖ କି ସୁଖ ଭରେ ।

ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ହୋତା