ମନ କଥା

ଚିନ୍ତା ଚେତନାରେ ଚିନ୍ତା କରେ ମୁହିଁ

ଲଭେ ମୁଁ ଶହେ ଜନମ

ସବୁ ଜନମରେ ତୁମ ପାଇଁ ପୂଜା 

ହେଉ ମୋ ପରମ ଧର୍ମ ।

ତୁମ ନାମେ ଥିବ ସୁହାଗ ସିନ୍ଦୂର

ମୋ ସୁନ୍ଥାକୁ କରି ରଙ୍ଗା

ହାତେ କାଚ ଚୁଡି ରୁଣୁ ଝୁଣୁ ବାଜି

ଦର୍ଶାଉ ଥିବ ସୁହାଗା ।

ତୁମ ପ୍ରୀତି ହେଉ ମୋ ତନୁ ମନର

ପାରିଜାତ ପୁଷ୍ପ ପରି

ଶେଯ ସୁପାତି ମୋ ସୁବାସ ବାସ୍ନାରେ

ସୁଖ ଦେଉ ଥିବ ଭରି ।

କଜ୍ଜଳ ଅଞ୍ଜନ କରିବି ଲେପନ

ଦିଶୁ ଥିବ ତୁମ ଛବି

ଏପରି ଜନମ ଶତ ବାର ହେଉ

ଦିବା ନିଶି ହୁଏ ଭାବି ।

ତୁମ ଅର୍ଦ୍ଧାଙ୍ଗିନୀ ପ୍ରୀତି ସୁହାଗିନୀ

ଏତିକି ମୋ ଉପହାର

ସୁନା ଚାନ୍ଦି ମୋତି ଲୋଡା ନାହିଁ ମୋର

ତୁମେ ମୋ ହୃଦୟ ହାର ।

ଜୋଛନା ପରଶ ପ୍ରୟୋଜନ ନାହିଁ

ତୁମେ ଥିଲେ ମୋର ପାଶେ

ମଧୁର ବଚନେ ମନକୁ ତୋଷିବ

ଦେଇ ମୋତେ ପ୍ରେମ ପୋଷେ ।