ମଲା ମନ ଅଧୁରା ସପନ

ମଲା ମନ ଅଧୁରା ସପନ

ସଞ୍ଜ ନଇଁ ନଇଁ ଆସୁଥିଲା ବେଳେ

ବସିଥିଲି ଅଗଣାରେ

ଉଡି ଯାଉଥିଲା ସୁନ୍ଦର ବିମାନ

ଦେଖିଲି ମୁଁ ଆକାଶରେ ।

ଆଖିରୁ ଝରିଲା ଝର ଝର ଲୁହ

ଛାତିରେ ଭରିଲା କୋହ

ମୋ ଗାଁ ଆକାଶେ ତୁମେ ବାର ବାର

ଯାଇଥିବତ ନିଶ୍ଚୟ ।

ତୁମେ ଭୁଲିଲଣି କେବେଠାରୁ ମୋତେ

ମୁଁ ତୁମକୁ ନିତି ଝୁରେ

ସଞ୍ଜ ନଇଁ ନଇଁ ଆସୁଥିଲା ବେଳେ

ବସିଥିଲି ଅଗଣାରେ - - - -

ତୁମ ନିକଟରେ ବସିଥିବେ ନିଶ୍ଚେ

ବିରଳ ରାଜ କୁମାର

ତାଙ୍କ ସାଥେ ବୁଲି ଅଜନ୍ତା ଏଲୋରା

ଫେରୁଥିବା ତୁମେ ଘର ।

ବାଙ୍କୀ ବରୁଣେଇ ଅଟ୍ରି ଉଗ୍ରତାରା

ରହିଗଲା ସପନରେ

ସଞ୍ଜ ନଇଁ ନଇଁ ଆସୁଥିଲା ବେଳେ

ବସିଥିଲି ଅଗଣାରେ - - - -

ସିଦ୍ଧେଶ୍ବର ତ୍ରିପାଠୀ