ମହାକାଳର ଅନ୍ୟ ନାମ "କୋଭିଡ୍-୧୯ "

ଆଧୁନିକ ରୋଗ ଅଟଇ କୋରନା,

ବିଶ୍ବର ସେ ମହାମାରୀ ।

ତାହରି ଆତଙ୍କେ ବିଶ୍ବ ଆତଙ୍କିତ 

ଅକାଳେ ଯାଆନ୍ତି ମରି | |

ବିଶ୍ବର ଦ୍ବିଶତବିଂଶତି ରାଷ୍ଟ୍ରରେ,

ବ୍ୟାପିଅଛି ଏହି ରୋଗ ।

ନାମ ତା'ର କୋଭିଡ୍-ଉନବିଂଶ ଅଟେ, 

ଦେଇଥାଏ ନର୍କ ଭୋଗ ।।

କରୋନା ଭୂତାଣୁ ଅତି ଭୟଙ୍କର, 

ହୁଏ ଶୀଘ୍ର ସଂକ୍ରମିତ ।

ତା'ର କବଳରୁ ନ ମିଳଇ ରକ୍ଷା,

ହୁଅନ୍ତି ସର୍ଵେ ପିଡୀତ ।।

ଥଣ୍ଡା-କାଶ ଜ୍ବର ପୁଣି ଗଳାପୀଡା,

ତରଳଝାଡା ଲକ୍ଷଣ ।

ଶ୍ବାସ-ପ୍ରଶ୍ବାସେ ହେଲେ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି 

କୋଭିଡ୍-ରୋଗ ଏ ଜାଣ ।।

ଆକସ୍ମିକ ଭାବେ ହେଲେ ଶ୍ବାସରୁଦ୍ଧ

ଅବସ୍ଥା ସଂକଟାପନ୍ନ ।

ତତ୍କାଳେ ରୋଗୀକୁ ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ଯୋଗେ

ନିଅନ୍ତି ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟ ଭବନ ।।

କେହି ତ କହନ୍ତି ବିଦେଶୀ ରୋଗ ଯେ,

ଏ ରୋଗ ଅଟେ ପ୍ରାଚୀନ ।

ବାଦୁଡି ପକ୍ଷୀର ଦେହରୁ ଭୂତାଣୁ, 

ହୋଇଅଛି ଯେ ଉତ୍ପନ୍ନ ।।

ମାନବର ଏହା ଅଟେ ମହାଶତ୍ରୁ 

ବିଶ୍ବ ଡାକେ ତ୍ରାହି ତ୍ରାହି ।

ମହାବିନାଶକ ଏ ରୋଗ ଦାଉରୁ ,

ନିସ୍ତାର ମିଳଇ ନାହିଁ ।।

ରୋଗୀକୁ କଦାପି ନ କରିବ ଘୃଣା,

ରୋଗ ଅଟେ ସଦା ଘୃଣ୍ୟ।

ସଂପ୍ରତି ରୋଗୀକୁ କରି ହତାଦର,

ହୋଇଅଛୁ ହୀନମନ୍ୟ ।।

ସାମାଜିକ ବ୍ୟବଧାନତା ନାମରେ, 

ସମସ୍ତଙ୍କୁ କରୁ ଘୃଣା ।

ମାନସିକ ଭାରସାମ୍ୟକୁ ହରାଇ, 

ମନୁଷ୍ୟ ପାଏ ଯାତନା ।।

ସମାଜେ ରୋଗୀର ଯତ୍ନ ପରିବର୍ତ୍ତେ, 

କରିଥାନ୍ତି ଅଣଦେଖା ।

ତାହାର ସୁସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ନିମନ୍ତେ କେହି ତ,

ଦେଇନଥାନ୍ତି ସୁରକ୍ଷା ।।

କୋଭିଡ୍ ର ନିରାକରଣ ସକାଶେ, 

ସରକାରୀ ବିଜ୍ଞାପନ ।

ତା'ସହିତ ଗଣମାଧ୍ୟମରେ ମଧ୍ଯ ,

କରାଯାଏ ସଚେତନ ।।

ଆଶାକର୍ମୀ-ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟକର୍ମୀଙ୍କ ସମେତ, 

ଅଙ୍ଗନବାଡିର ଦିଦି ।

ମନ-ପ୍ରାଣ ଦେଇ କୋଭିଡ୍ କାର୍ଯ୍ୟରେ,

ହୋଇଗଲେ ସର୍ବେ ଛନ୍ଦି । ।

ଚିକିତ୍ସକ ସହ ସୁରକ୍ଷାକର୍ମୀଏ,

ହେଲେ ତ କରୋନା ଯୋଦ୍ଧା ।

କୋଭିଡ୍ ନିୟମ ଆଳରେ ସଭିଙ୍କୁ 

ଦିଆଗଲା ବହୁ ବାଧା ।।

କୋରନା ସ୍ଥିତିକୁ କରି ସର୍ବେକ୍ଷଣ,

କରିଲେ ତଥ୍ୟ ସଂଗ୍ରହ ।

ବହୁ ପ୍ରଶାସକ-ନେତା ମନ୍ତ୍ରୀମାନେ, 

ସେବା କଲେ ଅହରହ ।।

ସଙ୍ଗରୋଧ କେନ୍ଦ୍ର ରହିଲେ ପ୍ରବାସୀ,

ରୋକିବାକୁ ସଂକ୍ରମଣ ।

ଚଉଦ ଦିନର ତାଙ୍କ ଅନୁଭୂତି, 

ବର୍ଣ୍ଣିଲେ ହେବ ପୁରାଣ ।।

ଲକ୍ ଡାଉନ୍ ଆଉ ସଟ୍ ଡାଉନ୍ ର ଅବଧି

ବଢଇ ଯେ ବାରମ୍ବାର ।

ଅତି ଆବଶ୍ୟକ ସାମଗ୍ରୀର ମୂଲ୍ୟ,

ବଢୁଥାଏ ବହୁବାର ।।

ଅସାଧୁ ବେପାରୀ-ନେତା-ମନ୍ତ୍ରୀ ପୁଣି, 

ପ୍ରଶାସକ-ଚିକିତ୍ସକ ।

ବିପର୍ଯ୍ଯୟ ବେଳେ ରାଷ୍ଟ୍ରରପାଣ୍ଟିକୁ 

ଲୁଟିଲେ ସାଜି ଭକ୍ଷକ । ।

ମାନ ସେବାକୁ ମାଧବର ସେବା, 

କହନ୍ତି ଆଦର୍ଶ କଥା ।

ଠିକଣା ସମୟେ ଭୁଲିଣ ଆଦର୍ଶ, 

ସଭିଙ୍କୁ ଦିଅନ୍ତି ବ୍ୟଥା ।।

କାହାର ତ ପୁଷମାସ ହୁଏ ପୁଣି, 

କାହାର ଯେ ସର୍ବନାଶ ।

ଧରମ ନାମରେ ଦେଶଦ୍ରୋହୀ ମାନେ,

ବିଶ୍ବାସେ ଦିଅନ୍ତି ବିଷ । ।

ପଞ୍ଚାୟତସ୍ତରୁ ରାଷ୍ଟ୍ର ପରିଯନ୍ତ,

କରୋନା ନାମେ ଦୁର୍ନୀତି ।

ଧର୍ମକୁ ସେମାନେ ମାରି ଆଖିଠାର 

କରନ୍ତି ବହୁ ଅନୀତି ।୧୯।

ରୋଜଗାର ହୀନ ହୋଇଣ ଶ୍ରମିକ, 

କର୍ମକୁ ଆଦରି ରହେ ।

ସଂସାର ତାହାର କେମିତି ଚାଲିବ,

ସବୁ ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ସହେ ।।

ରୋଗର ଭୟରେ ଜୀବନ ଜୀବିକା,

ହରାଇ ସେ ହୁଏ ନିଃସ୍ବ ।

ଆହାଃ ବୋଲି କେହି କହିବା ପାଇଁ କି,

ନାହିଁ ତା'ର କେ ନିଜସ୍ବ । ।

କୋରନାରେ ଯଦି ମରିଯାଏ ରୋଗୀ, 

ନ ଛୁଅନ୍ତି ତା'ର ଶଵ ।

ପରିବାର ଯଦି ମଢାକୁ ଛୁଇଁଲେ,

ସମାଜୁ ବାସନ୍ଦ ହେବ । ।

ରୋଗର ଅସ୍ତିତ୍ବ ଲକ୍ଷଣ ଗୁଡିକ, 

ଯଦି ଥାଏ କା' ଶରୀରେ ।

ବିନା ପରୀକ୍ଷାରେ ଭୟ ତ କରାନ୍ତି,

ବ୍ୟକ୍ତି ମୃତ୍ୟୁ ମୁଖେ ପଡେ । ।

ସାଧାରଣ ରୋଗ ଅଟେ ଥଣ୍ଡା-ଜ୍ବର 

ନ ଥାଏ କାହାର ଭୟ ।

ପାରାସିଟାମଲ-ସେଟ୍ରିଜିନ୍ ସେବନେ,

ସୁସ୍ଥ ହୁଏ ସେ ନିଶ୍ଚୟ । ।

ସ୍ବଗୃହେ ରହିଣ ପ୍ରଶାସକ ଦଳ,

ଦିଅନ୍ତି ମିଥ୍ୟା ସୂଚନା ।

କରୋନା ଭୟରେ ନକରି ଭ୍ରମଣ, 

ଦେଖାନ୍ତି କେତେ ବାହାନା | |

କୋରନା ବ୍ୟତିତ ଅନ୍ୟ ରୋଗର ଯେ,

ନ ହୁଏ ଚିକିତ୍ସା କା'ର ।

କୋଭିଡ୍ ପରୀକ୍ଷା ଯଥା ଶୀଘ୍ର କର,

କହୁଥାନ୍ତି ଯେ ଡାକ୍ତର । ।

ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ରୋଗରେ ଯଦି ମତେ ରୋଗୀ,

କୋରନାରେ ମୃତ୍ୟୁ ତା'ର ।

ହେୟ ଜ୍ଞାନ କରି କହନ୍ତି ଡାକ୍ତର,

ହୋଇଣ ଅତି ନିଷ୍ଠୁର । ।

ସମଗ୍ର ବିଶ୍ବରେ ପୋକ-ମାଛି ପରି, 

ମରନ୍ତି ଯେ ଲକ୍ଷାଧିକ ।

ଅକାଳ ବିୟୋଗ ହୁଏ ମାନବର,

ଏ ବଡ଼ ଦୁଃଖଦାୟକ । ।

ଆଶା-ଆଶ୍ବାସନା-ସ୍ନେହରେ ସାନ୍ତ୍ବନା

ଦେବା ଯଦି ପ୍ରବୋଧନା ।

ସଚେତନ ଦ୍ବାରା ରୋଗ ଉପଶମ,

ନିଶ୍ଚୟ ହୋଇବ ସିନା । ।

ସ୍ନେହ-ଶ୍ରଦ୍ଧା ଦ୍ବାରା ପ୍ରେମର ରଜ୍ଜୁରେ,

କଲେ ସଭିଙ୍କୁ ବନ୍ଧନ ।

"ବସୁଧୈବକୁଟୁମ୍ବକମ୍" ଏହି ମନ୍ତ୍ର,

ସାର୍ଥକ ହୋଇବ ଜାଣ । ।

ଜାତି-ଧର୍ମ-ବର୍ଣ୍ଣ-ଲିଙ୍ଗନିର୍ବିଶେକ୍ଷେ,

ରଖିବା ଯେ ଐକ୍ୟଭାବ ।

ବିଶ୍ବରୁ କୋରନା ନିଶ୍ଚେ ଦୂର ହେବ,

ଏ ସତ୍ୟ ବଚନ ଧ୍ରୁବ ।।