ମେଘ ଢ଼ଙ୍କା ମନ ମୋର

ଭସା ବାଦଲରେ

ବୁଲୁଥିଲି ମୁହିଁ ମୁକ୍ତ ଆକାଶର କୋଳେ

ମେଘ ଢ଼ଙ୍କା ଥିଲା ମୋ ମନ ଆକାଶ

ଛୁଇଁ ଦେଲ ଆସି ଧୀରେ ।

ବାଦଲ ଦୋଳିରେ ଉଡିଲା ମନ ମୋ

ପାଇ ତୁମର ପରଶ

ନିଶ୍ୱାସ ଯୋଡିଲି ତୁମ ସହ ସାଥୀ

ହୃଦୟେ ରଖି ଭରଷା ।

ଷଡ଼ ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟର ସୁଷମା ସମ୍ଭାରେ

ମୋ ମଥାରେ ଦେଲ ସିନ୍ଦୂର ଗାରେ

କୁଆଁରୀ ଜୀବନ ସରିଗଲା ମୋର

ସୀମନ୍ତିନୀ ହୋଇଗଲି ତୁମର ।

ଇନ୍ଦ୍ର ଧନୁଠୁ ସାତ ରଙ୍ଗ ମାଗି

ମଥା ମୋ ସଜେଇ ଦେଲ

ନାଲି ସିନ୍ଦୂରକୁ ମଥାମଣି ମୋର

ଓଢଣା ଫାଙ୍କରୁ ଅସ୍ତରାଗର ଲାଲିମା ପରି

ଚିକ୍ ମିକ୍ ଝଟକୁ ଥିଲା ।

ଯେଦୁନୁ ଭରିଲ ମଥାରେ ମୋହର

ତୁମ ନାମ ସାନ୍ଦୂର ଗାର

ଅୟୁତ ଯୁଗର ନିୟୃତ ସପନ

ଉଙ୍କି ମାରୁଅଛି ଏହି ମେଘଢଙ୍କା ମନେ ମୋର ।

ସାତସୁରେ ବନ୍ଧା ଜୀବନ ଆମର

କେତେଯେ ମଧୁର ହେଲା

ଗୋଟେ ମେଘଢଙ୍କା ନୀଳାଭ ଗଗନ

ଆମ ଜୀବନରେ ସାତରଙ୍ଗେ ଭରିଦେଲା ।